[massagewarsaw]

Statystyki są bezlitosne. Zarówno w krajach Europy Zachodniej, Stanach Zjednoczonych jak i w Polsce codziennie setki osób dowiaduje się, że od dziś musi walczyć z podwyższonym ciśnieniem krwi i jego następstwami. W 2000 roku 972 miliony dorosłych ludzi na świecie chorowało na nadciśnienie tętnicze.

Czym jest ciśnienie tętnicze krwi?

Krew, płynąc w tętnicach, wywiera na ich ściany pewien nacisk – wartość ta nazywana jest ciśnieniem tętniczym krwi. Wysokość ciśnienia zależy głównie od wydolności serca, sprężystości ścian naczyń krwionośnych oraz ich szerokości. Zapisując ciśnienie krwi podaje się dwie wartości – ciśnienie skurczowe – mierzone podczas skurczu serca (wypychania krwi do układu krwionośnego), ciśnienie rozkurczowe – mierzone podczas powrotu krwi do jam serca (rozkurczu). 120/80 mmHg to optymalna wartość ciśnienia u zdrowego, dorosłego człowieka.

Dopuszczalne są wahania 110- 130 mmHg przy ciśnieniu skurczowym, oraz 65-80 mmHg przy ciśnieniu rozkurczowym.

Czym jest nadciśnienie tętnicze krwi?

Nadciśnienie tętnicze jest chorobą układu krążenia, która cechuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Większość przypadków choroby bo aż 90% to nadciśnienie pierwotne, nie wynikające z określonego czynnika. Na jego rozwój wpływa środowisko i czynniki genetyczne. Podstawowym leczeniem jest leczenie farmakologiczne.

Dodatkowo zalecana jest zmiana stylu życia – zmiana diety, zmniejszenie masy ciała, zaprzestania picia alkoholu, ograniczenia stresu,a przede wszystkim to wysiłek fizyczny jest czynnikiem wpływającym pozytywnie i trwale na zmniejszenie ciśnienia krwi.

Aktywność fizyczna a nadciśnienie tętnicze

Ciężko jest zmienić siedzący tryb życia na aktywny. Wielu chorych obawia się przeforsowania i związanych z nim niepożądanych objawów. Często też nie wiedzą jaki rodzaj wysiłku wybrać. Poniżej przedstawimy kilka zaleceń dotyczących aktywności fizycznej osób z nadciśnieniem tętniczym.

Podstawowym kryterium rozpoczęcia aktywności fizycznej jest farmakologiczne ustabilizowanie wahań oraz wzrostu ciśnienia krwi. Ponadto osoby prowadzące dotychczas siedzący tryb życia, a planujące rozpocząć aktywność fizyczną powinny skonsultować się z lekarzem prowadzącym. W zależności od stadium nadciśnienia pojawiają się pewne przeciwwskazania do ćwiczeń.

O ile osoby z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem wręcz powinny podejmować aktywność fizyczną, o tyle pacjenci z nadciśnieniem w stopniu III muszą zaprzestać ćwiczeń do czasu powrotu do stabilnego poziomu parametrów ciśnienia.

Pacjenci z najbardziej zaawansowanym stadium choroby, planując aktywność fizyczną, muszą udać się do lekarza lub fizjoterapeuty w celu opracowania szczegółowego planu ćwiczeń dostosowanego do poziomu wydolności ich układu krwionośnego.

Jaki zatem rodzaj sportu czy tez ćwiczeń wybrać? Dlaczego właśnie aktywność fizyczna wpływa na obniżenie ciśnienia? To pytania pojawiające się w myślach wielu pacjentów.

Aktywność fizyczna to każda praca angażująca i wykonywana przez mięśnie szkieletowe. Wymaga ona jednak nie tylko pracy mięśni, ale także współpracy układu krążenia i oddechowego, które dostarczają tlen i substancje odżywcze do pracujących mięśni.

Zwiększone zapotrzebowanie energetyczne prowadzi do zwiększonego ukrwienia mięśni, oraz odpływu krwi z pozostałych części układu tętniczego. Serce, przyśpieszając prace (wzrost tętna) i zwiększając silę skurczu zapobiega spadkowi ciśnienia w pozostałych częściach układu krwionośnego, regulując tym samym utrzymanie prawidłowego wysiłkowego ciśnienia krwi.

Wraz ze wzrostem temperatury ciała podczas ćwiczeń naczynia krwionośne skóry rozszerzają się, czego wynikiem jest zaleganie części krwi w ich świetle oraz zmniejszenie ilości krwi powracającej do serca. Skoro do serca wraca mniej krwi, potrzebuje ono mniejszej siły do wyrzutu krwi na obwód. Skutkuje to zmniejszonym ciśnieniem tętniczym.

Zakończenie ćwiczeń to zatrzymanie pracy pompy mięśniowej wypychającej krew z mięśni – skutkuje to zmniejszeniem ilości krwi powracającej do serca. Serce reaguje na ten stan obniżeniem objętości wyrzutowej, skoro mniej krwi wraca do serca mniej musi ono wyrzucać do krwiobiegu – stąd spadek ciśnienia tętniczego krwi.

A zatem jaki rodzaj aktywności wybrać aby osiągnąć opisane powyżej rezultaty? Co do tego naukowcy są zgodni – musi być to wysiłek aerobowy (tlenowy), wysiłek dynamiczny, podczas którego używane są duże grupy mięśniowe a układ oddechowy i krążenia pracuje intensywnie.
Do aktywności dnia codziennego i sportów spełniających powyższe kryteria należą:

szybki marsz
praca w ogrodzie
wchodzenie po schodach
pływanie
jogging
nordic walking
taniec towarzyski
aerobik
jazda na rowerze
nadciśnienie tętniczenadciśnienie tętnicze nadciśnienie tętniczenadciśnienie tętnicze

Aktywność fizyczna niewskazana dla osób z nadciśnieniem tętniczym to wszelkie sporty podnoszące ciśnienie krwi, takie jak zajęcia na siłowni, biegi sprinterskie, podnoszenie ciężarów czy intensywne gry zespołowe – np. rugby.

Pamiętajmy więc, że trening fizyczny ma bardzo korzystny wpływ na ciśnienie tętnicze. Systematyczny 30 – 40 minutowy wysiłek, wykonywany kilka razy w tygodniu może obniżyć ciśnienie nawet o 5-10 mmHg.

z mobilemed.pl