[massagewarsaw]

Zespół jelita drażliwego (ang. irritable bowel syndrome – IBS) to najczęstsze czynnościowe zaburzenie żołądkowo-jelitowe. Czynnościowe w tym sensie, iż lekarz prawdopodobnie zleca mnóstwo badań, które koniec końców nie wskazują na żadną patologię, która tłumaczyłaby objawy pacjenta. Zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego są wysoce podatne na działanie stresu.

Jakie objawy wiążą się z IBS?

Zespół jelita drażliwego najczęściej występuje u kobiet w wieku między 15 a 45 lat i objawia się:

– Bólem brzucha wzdłuż okrężnicy (szczególnie po posiłku) ustępującym po wypróżnieniu, zwłaszcza w okolicy lewego dołu biodrowego, który zostaje uwolniony od zaparć poprzez defekację
– Bardzo zmiennymi reakcjami jelita
– Biegunką lub zatwardzeniem
– Zaburzeniami naczynioruchowymi i bólami głowy
– Niewielkim stolcem szczególnie w sytuacji nasilonego spazmu jelita
– Śluzem w kale
– Wzdęciami
– Hipertonicznym brzuchem
– Bólem w środkowym i dolnym odcinku kręgosłupa

Jak wskazują badania Whitehead i wsp. silne i przewlekłe stresory wpływają na zwiększenie ryzyka wystąpienia pierwszych objawów zespołu jelita drażliwego i nasilają przebieg choroby u osób, u których wcześniej stwierdzono IBS.

Z czym może to być związane?

Ogólnie rzecz ujmując z dysbalansem pobudzenia autonomicznego, który charakteryzuje wzmożona reakcja współczulna w odpowiedzi na przewlekły bodziec stresowy. Co to oznacza dla pacjenta? Otóż nadmierne pobudzenie współczulne wiąże się ze wzrostem kurczliwości jelita grubego. Zwiększona częstotliwość skurczów okrężnicy tłumaczy doskonale w jaki sposób w IBS powstaje biegunka. Jako, że jelito grube odpowiada za zwrotne wchłanianie wody z treści pokarmowej, która przez nie przebiega to logicznym jest fakt, iż nadmierna kurczliwość spowoduje, że owa treść przeleci przez jelito jak przeciąg i nici z wchłaniania. O ile ta kwestia wydaje się prosta, większą zagadką jest fakt, że część osób ze stwierdzonym IBS cierpi z powodu zaparć i zatwardzenia. Prawdopodobne wytłumaczenie tego zjawiska wiąże się z kierunkiem przepychania treści pokarmowej w trakcie skurczów jelita. Kierunek jest jeden – w stronę odbytnicy. Jednak w momencie gdy stres utrzymuje się chronicznie to nadmierna kurczliwość jelita prowadzi do dezorganizacji kierunku przepychania treści, co powoduje iż tak naprawdę treść pokarmowa zalega w jelitach.

Kolejnym powiązaniem stresu i IBS jest odpowiedź bólowa. Stres zazwyczaj osłabia doznania bólowe napływające ze skóry i mięśni szkieletowych wzmagając przy tym wrażliwość na ból trzewny. Żeby było ciekawiej ból jeszcze bardziej nasila stymulację współczulną nadwrażliwego jelita nakręcając w ten sposób błędne koło pobudzenia.

Ciekawym faktem jest kwestia braku spastyczności jelita podczas snu, co również wskazuje na pewne powiązanie choroby ze stresem. Podczas snu, gdy dominuje przywspółczulna impulsacja autonomiczna nie dochodzi do spazmu jelita. Powstaje on jedynie w ciągu dnia podczas mniej lub bardziej stresujących sytuacji.

Widzimy zatem, iż często stwierdzany (moim zdaniem zdecydowanie zbyt często i bezpodstawnie) w ostatnim czasie problem trzewny koreluje w dużym stopniu z tym jak radzimy sobie ze stresem.

W kwestiach profilaktyki u osób tych zaleca się ograniczenie produktów mlecznych, unikanie doustnych środków przeczyszczających i sedacyjnych, rezygnację z papierosów i alkoholu, a także spożywanie produktów bogatych w błonnik.

z fizjopassion.pl