[massagewarsaw]

Podczas stresującej sytuacji w różnych obszarach ciała zachodzą rozmaite reakcje. Obserwuje się wzrost napięcia mięśni, powięzi, skurcz tętniczych naczyń krwionośnych. Są to reakcje niezależne od woli, zachodzące na poziomie tkanek i tętnic. Układ neurowegetatywny przygotowuje ciało do działania, i to w sposób systematyczny, niezależnie od źródła stresu i nawet jeśli wydaje się, że nic się nie dzieje. Układ współczulny jest szczególnie zaangażowany w ten proces. Układy sercowo-naczyniowy i sercowo- płucny pracują intensywniej, żeby poprawić wydolność fizyczną i intelektualną.

Powięzi i tkanka łączna – skóra, opłucna, osierdzie, otrzewna

Powięzi są bardzo wrażliwe – jeśli stres jest nieduży, absorbują jego wpływ i po krótkim czasie odzyskują swoją elastyczność. Jeśli jednak szok jest większy niż fizjologiczne zdolności adaptacyjne, napięcie powięzi utrzymuje się, co może być przyczyną problemów. Nie zapominajmy, że tkanka łączna (a więc i powięzi, które są jej częścią) jest miejscem wymian międzykomórkowych zachodzących dzięki mikrocyrkulacji. Łatwo można sobie wyobrazić, co dzieje się w tak ważnym środowisku, gdy tworząca je tkanka jest spięta.

Napięcia mięśni i tonus ciała

Kiedy ciało jest w stanie przystosować się do poziomu stresu, podwyższone napięcie ułatwia ucieczkę, a potem tonus ciała wraca do normalnego poziomu. Problemy się zaczynają, kiedy pozostaje podwyższony, mimo że stres już minął. Taka osoba pozostaje w stanie ciągłej gotowości. Napięcie utrzymuje się, sen nie daje wytchnienia i regeneracji, ponieważ ciało straciło zdolność do wypoczynku. Mogą pojawić się wtedy zaburzenia snu, na przykład problemy z zasypianiem.

Skurcz naczyń tętniczych

Stres fizyczny lub psychiczny zawsze pociąga za sobą skurcz naczyń krwionośnych. Jest to typowa reakcja stresowa układu neuronaczyniowego. Zestresowana osoba może więc odczuwać zimno. Dopływ krwi jest utrudniony, ponieważ oprócz skurczu naczyń dochodzi jeszcze do zakłócenia przepływu krwi w naczyniach. Prowadzi to do stanu zapalnego w otaczających tkankach, powięziach i skórze. Stres staje się szkodliwy, kiedy przekracza naturalne zdolności adaptacyjne.

Masaż tkanek głębokich( powięziowy )

W naszym podejściu stres jest przede wszystkim stanem utrwalenia, fiksacji reakcji stresowych w organizmie, a takie utrwalenie ułatwia pojawianie się kolejnych epizodów stresu, który przechodzi w stan przewlekły. Masaż powięziowy stanowi odpowiedź na ten stan fiksacji.Poprzez delikatne i głębokie rozciąganie ożywia struktury ciała, przywraca ruchomość, odwraca niekorzystne zmiany – zamiast spięcia i braku czucia powracają elastyczność i wrażliwość.

Zestresowana osoba może znowu poczuć się dobrze w swoim ciele, a zatem i w umyśle. Różne sposoby dotyku stosowane w masażu powięziowym pozwalają przywrócić ruchomość różnych wewnętrznych struktur ciała. Dotyk psychotoniczny równoważy tonus, ruchy pulsacyjne znoszą napięcie naczyń krwionośnych, przywracając właściwy przepływ krwi. Specjalny dotyk pobudzający mikrocyrkulację poprawia jakość wymiany międzykomórkowej. Dotyk drenujący przywraca właściwy przepływ płynów – limfy śródmiąższowej, limfy naczyniowej i krwi żylnej.

Ciało odnajduje dzięki temu swoją witalność, prawidłową fizjologię. Równocześnie masowana osoba ma poczucie powrotu do dobrostanu, ponownego nawiązywania kontaktu ze sobą. Masaż powięziowy to metoda, która polega na zwykłych ruchach, ale jednocześnie ten dotyk bada stan głębiej położonych tkanek i wpływa na nie. Można go stosować niezależnie od źródła stresu, ponieważ ciało adaptuje się do stresującej sytuacji zawsze tak samo.

z swiatmasazu.com