[massagewarsaw]

rehabilitacjanadachuswiata.blogspot.com

Jesteśmy studentami fizjoterapii zrzeszonymi w Kole Naukowym Terapii Manualnej i Nowoczesnych Metod Rehabilitacji. Nasz opiekun dr Marian Majchrzycki podczas pobytu
w Nepalu nawiązał kontakt ze Szpitalem Uniwersyteckim w Katmandu,
wtedy powstał pomysł by powrócić tam z grupą studentów.
Pasja z jaką nasz opiekun,opowiadał nam o wyprawie do tego odległego kraju,
w którym dostęp do fizjoterapii jest bardzo ograniczony, wzbudziła
w nas chęć szerzenia tam idei rehabilitacji.

Tak powstał projekt „Rehabilitacja na Dachu Świata”,
który pochłonął nas w całości!

Wyjazd da nam możliwość porównania metod usprawniania,
które stosują nepalscy fizjoterapeuci i tych, które mieliśmy okazję poznać
podczas naszej dotychczasowej edukacji.
Na miejscu planujemy spotkać się z rehabilitantami z Nepal Physiotherapy Association, z którymi będziemy mogli wymienić się cennymi doświadczeniami
w pracy z pacjentami. Ponadto chcemy zapoznać się
z charakterystycznymi technikami stosowanymi w tym kraju np: nepali massage.

Do Nepalu wyruszy z nami Karolina, która mimo że porusza się
na wózku inwalidzkim, jest żądna przygód i nie boi się podjąć wyzwania!

Do Katmandu wyjeżdżamy już w marcu!

[massagewarsaw]

jest relacja
http://rehabilitacjanadac...-z-wyprawy.html

Szpitale w Kathmandu 16.03.2011

Do tej pory zapoznaliśmy się z pracą nepalskich fizjoterapeutów w 2 szpitalch.
Po pierwszym z nich - Tribhuvan University Teaching Hospital oprowadzał nas Prayoush Neupane. Jest to państwowy szpital uniwersytecki z osobnym oddziałem rehabilitacyjnym. Rehabilitacja jest prowadzona w systemie ambulatoryjnym a także na oddzialach przy łóżkach pacjentów.

Wyposażenie sali w której ma miejsce równocześnie kinezyterapia i fizykoterapia tylko w nieznacznym stopniu różni się od tego w poznańskich ośrodkach klinicznych.
Zarówno na szpitalnych korytarzach jak i na oddziałach panuje typowy "azjatycki chaos" .

Dla Europejczyka jest ciężko odnaleźć się w tym zamęcie, ale Nepalczycy doskonale sobie z tym radzą. Mieliśmy możliwość poznać funkcjonowanie oddziału rehabilitacyjnego oraz metody usprawniania stosowane przez nepalskich fizjoterapeutow. Pokazali nam oni sprzęt, ktory wykorzystują w procesie usprawniana oraz opowiedzieli o najczestszych przypadkach klinicznych występujących na oddziale.

Dowiedzieliśmy się również jak przebiega edukacja tutejszych fizjoterapeutów - mozliwosc ukończenia studiow magisterskich jest najblizej w Indiach. Podobnie jak w Polsce rehabilitanci uzupełniają swoją wiedzę oraz poznają nowe techniki podczas prywatnych kursów, których znaczny koszt powoduje, że kończą je tylko nieliczni. Braliśmy udział również w obchodzie w obchodzie na odziale ortopedycznym podczas którego poznaliśmy ordynatora.

Kolejnym szpitalem do który odwiedziliśmy była prywatna klinika B&B Hospital.

Czekał tam na nas Binay K.C., który oprowadził nas po szpitalu. Mieliśmy możliwość zebrania wywiadu od pacjentów oraz zapoznaliśmy się z ich historiami choroby. Głównie trafiają tam osoby po wypadkach komunikacyjnych, które mają rehabilitację przyłóżkową, ale szpital zajmuje się również pacjentami ambulatoryjnymi. Poznaliśmy również naszych nepalskich rówieśników, którzy odbywali tam praktykę. Chętnie opowiadali nam o systemie edukacji dzięki czemu mogliśmy porównać nauczane metody usprawniania z tymi które mogliśmy sami poznać podczas studiów. Natomiast nasz opiekun dr Marian Majchrzycki podzielił się swoimi umiejętnościami z zakresu terapii manualnej podczas pracy z pacjentem.

W obu szpitalach fizjoterapeuci bardzo zaangażowali się w nasz projekt, wypełnili ankiety które są podstawą naszych badań naukowych i są chętni do kontynuowania współpracy.

Kolejny dzień, kolejny szpital.

Kathmandu Medical College Teaching Hospital jest szpitalem klinicznym. Już na wstępie mogliśmy zaobserwować jego ogrom. Na oddziale rehabilitacyjnym wyczekiwał nas zespół fizjoterapeutów i prezes Nepalskiego Towarzystwa Fizjoterapii. Uzupełnili przygotowane przez nas ankiety dotyczące rehabilitacji w Nepalu i przystąpiliśmy do pracy z pacjentami.

Każdy miał możliwość podzielić się własną wiedzą i umiejętnościami podczas ćwiczeń pod czujnym okiem tutejszych fizjoterapeutów. Ćwiczyliśmy z pacjentami o rożnych schorzeniach m.in. bolesny bark, uszkodzenie stożka rotatorów, rwa kulszowa, złamanie nadkłykcia kości ramiennej. Większość leczonych tu przypadków to schorzenia ortopedyczne. Techniki stosowane na tym oddziale są bardzo podobne do tych, które są stosowane na poznańskich oddziałach (zarówno kinezyterapia jak i fizykoterapia). A jutro zostaliśmy zaproszeni do Dhulikhel Kathmandu University Hospital.

Dhulikhel Hospital

Na zaproszenie prezesa Nepalskiego Towarzystwa Fizjoterapii pojechalismy do Dhulikhel Kathmandu University Hospital położonego godzine drogi od naszego hotelu. Dookoła szpitala roztaczal sie piekny widok na niskie Himalaje. W osrodku oprocz specjalistycznych oddzialow znajduje sie bardzo rozbudowana czesc fizjoterapeutyczna. Z dotychczas odwiedzanych przez nas osrodkow ten byl najbardziej nowoczesny. W bliskim sasiedztwie znajduje sie kampus uniwersytecki. Jest to jedyna w Nepalu, niedawno powstala wyzsza szkola na ktorej mozna studiowac fizjoterapie. Nauka odbywa sie w systemie cztero i pol letnim i konczy sie uzyskaniem tytulu licencjata (bachelor degree).

Poznalismy wielu wykladowcow i studentow, a nawet dyrektora szpitala, ktory milo nas ugoscil i zaprosil na lunch.

Wszyscy Nepalczycy sa otwarci i bardzo goscinni. Interesuja sie naszym krajem i jego kultura oraz bardzo chcieliby kontynuowac wspolprace na plaszczyznie naukowej w przyszlosci. My tez chetnie bysmy tutaj powrocili