[massagewarsaw]

Lecze­nie zacho­waw­cze ”nad­garstka infor­ma­tyka”, czyli zespołu cie­śni nadgarstka

W lecze­niu tego pro­blemu należy sku­pić się na kilku punk­tach. Jako pierw­szy należy wymie­nić poprawę ergo­no­mii pracy– zadbać o pra­wi­dłową pozy­cję, która będzie utrzy­my­wać krzy­wi­zny krę­go­słupa ( trzeba zadbać o to by nie zno­sić lor­dozy w odcinku szyj­nym krę­go­słupa, nie wolno, zatem wysu­wać głowy do przodu). Idąc poni­żej krę­go­słupa szyj­nego należy zadbać o usta­wie­nie łokci ( powinny być pod­parte) i samych nad­garst­ków ( nie trzy­mać ich w skraj­nych ustawieniach).

Nie­któ­rzy zale­cają ( szcze­gól­nie w począt­ko­wej fazie lecze­nia) sto­so­wa­nie ortezy odcią­ża­ją­cej nad­gar­stek. Pozwala ona na utrzy­ma­nie ręki ( a dokład­niej stawu nad­garst­ko­wego) w neu­tral­nej pozy­cji , co może mieć szcze­gólne zna­cze­nie w nocy, kiedy nie kon­tro­lu­jemy pozy­cji stawu.

Lecze­nie zacho­waw­cze to przede wszyst­kim tera­pia tka­nek mięk­kich mająca na celu znor­ma­li­zo­wa­nie napię­cia tka­nek i poprawa cech moto­rycz­nych ( siła, wytrzy­ma­łość). Kolejna sprawa to przy­wró­ce­nie pra­wi­dło­wej rucho­mo­ści w sta­wach nad­garst­ko­wych, ale jeśli jest taka potrzeba to i w sta­wach krę­go­słupa szyjnego.

Oprócz pracy z reha­bi­li­tan­tem (masaż funk­cyjny, stret­ching, praca na punk­tach spu­sto­wych, neu­ro­mo­bi­li­za­cje ) należy pod­jąć ćwi­cze­nia, które utrzy­mają dobrą siłę, wytrzy­ma­łość i ela­stycz­ność tkanek.

Do tego rodzaju aktyw­no­ści zaliczamy:

Stret­ching mię­śni zgi­na­czy i pro­stow­ni­ków przed­ra­mie­nia– 5x każda grupa mię­śniowa. Należy zna­leźć pozy­cję, w któ­rej czuć deli­katne roz­cią­ga­nie ( nie ból) i utrzy­mać ją bez ruchu ok. 30 sekund. Zada­niem stret­chingu jest przede wszyst­kim poprawa ela­stycz­no­ści mię­śni, jak i zmniej­sze­nie uci­sku na kanał nad­garstka ( grupa zginaczy),

Ćwi­cze­nia izo­me­tryczne- np ści­ska­nie gąbki, lub piłeczki 3x po 15–20 powtó­rzeń,

Ćwi­cze­nia eks­cen­tryczno– kon­cen­tryczne. Uży­wamy do tego gumy wyko­nu­jąc ćwi­cze­nia z opo­rem, co pozwala na wzmac­nia­nie mię­śni ręki i przed­ra­mie­nia. Tu rów­nież 3x po 15–20 powtórzeń,

Ćwi­cze­nia koor­dy­na­cji nerwowo-mięśniowej (pro­prio­cep­cji). Można użyć do tego piłki i wci­skać ją w stół i w ścianę z utrzy­my­wa­niem rów­no­wagi przez około 5 sekund. Takie ćwi­cze­nie tez warto wyko­nać w trzech seriach po 15 powtórzeń.

Warto wie­dzieć, że lecze­nie zespołu cie­śni nad­garstka trwa zwy­kle dosyć długo a objawy lubią powra­cać. Dla­tego trzeba zawczasu pomy­śleć o pro­fi­lak­tyce. Należy uni­kać dłu­go­trwa­łej pracy przy kom­pu­te­rze i stwo­rzyć odpo­wied­nie warunki, które będą naj­mniej szko­dliwe dla organizmu.

z fizjoinformator.pl