[fizjo]

Można powiedzieć, że dotyk jest jednym z najważniejszych, ludzkich zmysłów. Towarzyszy nam bowiem od samych narodzin, aż do śmierci. Nie tylko wywołuje różnego typu silniejsze i słabsze reakcje, ale ma też mocne właściwości lecznicze.

Od setek lat, dotykiem, poprzez wiele rodzajów masaży leczy się różne schorzenia, jednakże masaż ma nie tylko właściwości lecznicze, ale także relaksacyjne, stosowane w terapiach i kosmetologii czy rehabilitacyjne, pomagające w szybszym powrocie do zdrowia.

W teorii neuroodruchowej masażu dotyk również jest najważniejszy. Dzięki bowiem odpowiednim bodźcom, wywoływanym od zewnątrz, a więc przez masaż, reaguje układ nerwowy, a poprzez to, następuje ważna dla niwelowania bólu, reakcja organizmu. W powszechnie stosowanej w medycynie terapii neuroodruchowej wykorzystuje się różnego typu masaże, między innymi masaż łącznotkankowy, jak i masaż okostnowy.

Masaż okostnowy swoją inaugurację miał już w 1928 roku i od tamtego czasu znajduje szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej, przede wszystkim w celu likwidacji zmian typu wciągnięcia, obrzmienia, wgłębienia, w obrębie okostnej. Masaż ten polega na punktowym uciskaniu konkretnych powierzchni kostnych, związanych z bólem, bądź z powstałymi zmianami chorobowymi. Reakcją na masaż jest regeneracja komórek w tkance kostnej oraz pobudzenie narządów, przy przekrwieniu tkanki kostnej. Ważny jest więc tutaj bodziec, który naciskając okostną wywołuje tym samym odpowiednie reakcje w tkankach i narządach unerwionych. Masowanie okostnej wyrównuje napięcia w ciele ludzkim. Odpowiedni ucisk okostnej powoduje także, że skurcze spastyczne ustępują, a tak zwana wiotkość tkanki jest już normalnie napięta. Dlatego też, masaż okostnowy stosuje się poprzez uciśnięcie okostnej w okolicach zmian bądź uszkodzenia kośćca, co z kolei wywołuje znacznie szybszą regenerację kości. Masażysta celowo omija więc partie mięśni, by dostać się do miejsca twardego czyli kości, na której wykonuje kilkanaście serii małych, o średnicy około 5 milimetrów, obrotów. Jednorazowe masowanie kości powinno trwać nie dłużej niż kilka sekund i powinno być wykonywane w zalecanych, co najmniej dwuminutowych odstępach czasowych. Serię takich obrotów na kości, kończy głaskanie opuszkami palców, w masowanym obrębie.

To jednak nie jedyne lecznicze właściwości ucisku okostnej, który sprawia także zmniejszenie objawów bólowych, pojawiających się przy stanach skurczowych mięśni, jak i obniża on przekrwienia, będące konsekwencją zaburzeń naczynioruchowych. Pojedynczy zabieg powinien trwać maksymalnie 20 minut i przy niewielkich schorzeniach, można go stosować tylko raz w tygodniu, natomiast w bardziej krytycznych stanach, lekarze i rehabilitanci zalecają nawet do trzech razy w tygodniu. W niektórych gabinetach, możemy skorzystać też z odpowiednich i bardzo komfortowych łóżek masujących.

Łóżka masujące również wyposażone są w odpowiednie funkcje masujące i lecznicze, tak by w kontakcie z pacjentem wywoływać odpowiednie reakcje, doprowadzając do zmniejszenia bólu, bądź wyleczenie stanów chorobowych. Może być to tańsza alternatywa, niż na przykład wizyta u masażysty. Masaż okostnowy stosuje się przeważnie z zaleceń lekarza i można go wykonywać przy bólach głowy, tułowia, gdzie na przykład jest bardzo skuteczny przy przewlekłych schorzeniach kręgosłupa, przeciążeniowych bólach krzyża, jak i przy schorzeniach miednicy, a także przy wszelkich zmianach zwyrodnieniowych.

Przy różnego typu złamaniach kości, masaż okostny jest zwłaszcza korzystny po jej długotrwałym unieruchomieniu. Również przy leczeniu i schorzeniach narządów wewnętrznych, typu owrzodzenie żołądka i dwunastnicy czy stanach po zapaleniu płuc można zalecić wykonywanie takich zabiegów. Masaż okostny można łączyć z innymi masażami, warto jednak tutaj konsultować indywidualne przypadki z masażystą. Przy osteoporozie, pierwotnych, przerzutowych guzach kości, oraz ostrych i przewlekłych stanach zapalnych tkanki kostnej, takiego masażu nie należy wykonywać.

Źródło: syogra.com.pl