Polecane produkty

Stoły do masażu

Linki sponsorowane




Poprzedni temat «» Następny temat
Uszkodzenie i zespoły uciskowe nerwów obwodowych
Autor Wiadomość
administrator
Site Admin


Dołączył: 27 Sty 2008
Posty: 3134
Wysłany: 2010-11-03, 16:22   Uszkodzenie i zespoły uciskowe nerwów obwodowych

Uszkodzenie i zespoły uciskowe nerwów obwodowych

W zależności od ciężkości i rodzaju urazu dochodzi do różnego stopnia uszkodzenia nerwu, wyróżnia się:

- neuropraxis - najlżejsze uszkodzenie nerwu bez zniszczenia aksonu (pnia nerwu), manifestujące się parestezjami, zaburzeniami czucia, niedowładami, które samoistnie ustępują; uszkodzenia te nie wymagają leczenia operacyjnego;
- axonotmesis - w uszkodzeniu tym dochodzi do przerwania aksonów, przy zachowaniu ciągłości osłonki nerwowej. Przerwane włókno aksonu ulega zwyrodnieniu i następnie dochodzi do reinerwacji. Proces ten, trwający wiele miesięcy, polega na stopniowym, powolnym wzroście aksonu w nieuszkodzonym kanale osłonki nerwowej;
- neurotmesis - najcięższe uszkodzenie, w którym dochodzi do całkowitego lub częściowego uszkodzenia pnia nerwowego i osłonki nerwowej. Kikut bliższy i dalszy ulega zwyrodnieniu bez możliwości reinerwacji. Powrót utraconej czynności jest niemożliwy bez leczenia operacyjnego.
W badaniu chorych z klinicznymi objawami uszkodzenia nerwu, podstawowym pytaniem jest, czy istnieją wskazania do leczenia operacyjnego. W wywiadzie zwracamy uwagę głównie na czas, jaki upłynął od urazu i mechanizm jaki wywołał uszkodzenie. Istotne jest miejsce i rozległość rany, uszkodzenie tkanek okolicznych i układu kostno - mięśniowego, a także stopień i zakres zaburzeń funkcji motorycznej, czuciowej i autonomicznej. Z badań dodatkowych duże znaczenie ma badanie przewodnictwa nerwowego i EMG. W leczeniu operacyjnym, w zależności od rodzaju uszkodzenia, stosujemy następujące rodzaje zabiegów:
- neuroliza - uwolnienie nerwu z otaczających go zrostów uszkodzonych mięśni, ścięgien, kości;
- transpozycja - przeniesienie nerwu w miejsce, gdzie nie będzie uciskany przez otaczające go tkanki
- szew "koniec do końca" - w świeżych i zastarzałych uszkodzeniach, jeśli po wycięciu blizny ubytek nerwu nie przekracza 1,5 do 2 cm i możliwe jest zeszycie bez napięcia;
- rekonstrukcja nerwu - z zastosowaniem przeszczepu autogennego "kablowego" z nerwu skórnego, - gdy ubytek nerwu przekracza 2 cm i niemożliwy jest szew "koniec do końca";
- rewizja nerwu - wykonujemy wówczas, gdy istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do rodzaju - uszkodzenia, bowiem niejednokrotnie długie oczekiwanie na powrót funkcji, - może spowodować nieodwracalne zmiany.
• (sympatalgia (neuralgia wegetatywna) - ból piekący, rozlany nie reagujący na leki przeciw-bólowe, z towarzyszącymi objawami wegetatywnymi.
• kauzalgia - uszkodzenie pnia dużego nerwu zawierającego włókna współczulne (n. pośrodkowy, n. kulszowy); bardzo silny ból sympatalgiczny i nasilone objawy wegetatywne.
• polineuropatia - zespół kliniczny, którego podstawową cechę stanowi jednoczesne upośledzenie funkcji wielu nerwów obwodowych.

Nerwy długie splotu ramiennego

1. N. promieniowy ( nervus radialis) C5 – C8

Zakres unerwienia
• ruchowo: - ramię: grupa tylna mięśni ramienia (m. trójgłowy ramienia)
- przedramię: grupa tylna mięśni przedramienia
• czuciowo: - ramię: skóra tylnej powierzchni ramienia
- przedramię: skóra tylnej powierzchni przedramienia
- ręka: - skóra promieniowej części grzbietu ręki
- na powierzchni grzbietowej skóra palców I, II i promieniowej strony palca III ( na wysokości paliczków bliższych tych palców)
Objawy uszkodzenia:
• zaburzenia ruchowe:
- przy całkowitym porażeniu n. promieniowego, znacznemu upośledzeniu ulegają następujące czynności:
• prostowanie kończyny górnej w stawie łokciowym
• odwracanie przedramienia
• prostowanie w stawie promieniowo-nadgarstkowym
• prostowanie w stawach śródręczno-paliczkowych
• prostowanie i odwodzenie kciuka
- zaburzenie wymienionych czynności powoduje charakterystyczne ułożenie kończyny górnej, szczegól-nie wyraźne przy zgięciu w stawie łokciowym i nawróceniu przedramienia - ręka opadająca - ręka opada ku dołowi, palce są lekko zgięte a kciuk lekko przywiedziony (tzw. porażenie sobotniej nocy)
- ponadto obserwuje się nieznaczne osłabienie następujących ruchów:
• zginanie w stawie łokciowym
• przywodzenie ręki
• odwodzenie ręki
• prostowanie w stawie ramiennym


• zaburzenia czuciowe:
- są znacznie mniejsze niż by to wynikało z zakresu unerwienia, niekiedy zaś nie występują wcale. Najczęściej mały obszar całkowitego znieczulenia na powierzchni grzbietowej ręki między I a II kością śródręcza. Okolica ta otoczona jest większym obszarem niedoczulicy (jego wielkość jest osobniczo zmienna)
• zaburzenia neurowegetatywne
- są zwykle stosunkowo niewielkie

Przyczyny uszkodzenia:
- ze względu na swój przebieg bywa stosunkowo często narażony na uszkodzenie, najczęściej przy złamaniu kości ramiennej lub w skutek ucisku na nerw u osób nieprzytomnych, podczas znieczulenia ogólnego czy we śnie lub w upojeniu alkoholowym - porażenie sobotniej nocy
- zespół pachowy - ucisk kulami inwalidzkimi w dole pachowym, przewieszenie ręki przez oparcie

Postępowanie usprawniające:
Okres porażenia
5 – 12 dni od uszkodzenia stosuje się terapie spoczynkową.
Okres kompensacji
Fizykoterapia:
Stosuje się:
promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
elektrostymulację – to zabieg podstawowy
kąpiele lecznicze
ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
Masaż:
Jeżeli do uszkodzenia doszło w okolicy dołu pachowego masażem obejmuje się tylko tkanki poniżej miejsca uszkodzenia. Miejsce uszkodzenia omijamy.
Ważne:
dokładne opracowanie ręki
dokładne opracowanie stawu promieniowo – nadgarstkowego
dokładne opracowanie przedramienia (szczególnie strony grzbietowej)
dokładne opracowanie grupy prostowników i zginaczy stawu łokciowego
Opracowanie ręki:
głaskanie
rozcieranie
ugniatanie podłużne kłębu i kłębika
uciski na przestrzenie międzykostne
Opracowanie stawu promieniowo – nadgarstkowego:
głaskanie
rozcieranie
uciski jednoczesne
Opracowanie przedramienia:
głaskanie
rozcieranie
ugniatanie podłużne
uciski jednoczesne
wibracja poprzeczna
Opracowanie ramienia:
głaskanie
rozcieranie delikatne
delikatne, powierzchowne uciski jednoczesne
nie wykonuje się głębokich rozcierań i ugniatań (mogą doprowadzić do dalszego uszkodzenia nerwu)!!!
Wraz z liczbą wykonywanych zabiegów wzrasta czas i siła zabiegu.
Po 10 zabiegu:
delikatny masaż klasyczny okolicy łopatki z zastosowaniem:
1. głaskania
2. rozcierania okrężnego
3. ucisków punktowych wokół łopatki
po kilku zabiegach dołączamy techniki segmentarne:
1. chwyt podłopatkowy
2. chwyt okołołopatkowy,
3. chwyt na m nadgrzebieniowy
Po pojawieniu się oznak reinerwacji dołączamy do postępowania opracowanie okolicy, w której nerw został uszkodzony. Stosuje się:
głaskanie
rozcieranie delikatne okrężne
uciski jednoczesne
W obrębie mięśni porażonych dołącza się:
głębokie rozcierania
ugniatanie poprzeczne
uciski naprzemienne
wibracje podłużną
Tkanki nie objęte porażeniem masujemy słabiej niż porażone, wykorzystuje się:
głaskanie
rozcieranie
ugniatanie podłużne
uciski jednoczesne
wibracje poprzeczną

Uszkodzenie w okolicy stawu łokciowego
Początkowo masaż tylko poniżej i powyżej uszkodzenia. Samego miejsca uszkodzenia nie masujemy – nie zaburzamy procesu regeneracji, nie prowokujemy do dalszego uszkodzenia.
Poniżej miejsca uszkodzenia:
Opracowanie ręki i stawu promieniowo – nadgarstkowego:
 głaskanie
 rozcieranie podłużne
 rozcieranie poprzeczne
 uciski jednoczesne
 wibracja poprzeczna
Opracowanie przedramienia:
 głaskanie
 rozcieranie
 uciski
 delikatna wibracja
Opracowanie miejsca powyżej stawu łokciowego (powyżej miejsca uszkodzenia):
Cel – działanie odżywcze
 głaskanie
 rozcieranie powierzchowne
 uciski jednoczesne
 wibracja poprzeczna
Nie wykonuje się:
 głębokich rozcierań i ugniatań szczególnie w okolicy uszkodzenia narwu
Po pojawieniu się oznak reinerwacji dołączamy do postępowania opracowanie okolicy, w której nerw został uszkodzony. Stosuje się:
 głaskanie
 rozcieranie delikatne okrężne
 uciski jednoczesne
W obrębie mięśni porażonych dołącza się:
 głębokie rozcierania
 ugniatanie poprzeczne
 uciski naprzemienne
 wibracje podłużną
Tkanki nie objęte porażeniem masujemy słabiej niż porażone, wykorzystuje się:
 głaskanie
 rozcieranie
 ugniatanie podłużne
 uciski jednoczesne
 wibracje poprzeczną
W miejscach powyżej uszkodzenia dołączamy:
 głębokie rozcieranie
 ugniatanie podłużne
 ugniatanie poprzeczne
Kinezyterapia:
 ćwiczenia obejmują głównie prostowniki łokcia, ręki, palców i kciuka
 ćwiczenia czynne chwytne jeżeli są możliwe do wykonania wykonuje się w aparacie stabilizującym
 do ćwiczeń biernych aparat się ściąga
 dużo ćwiczeń manipulacyjnych

Okres adaptacji
Fizykoterapia
 zabiegi z poprzedniego okresu, szczególnie elektrostymulacja
Masaż
Cel:
 zwiększenie masy mm
 zwiększenie siły mm
 uaktywnienie przepływu krwi przez mm porażone
Techniki:
 wszystkie techniki masażu klasycznego z wyjątkiem oklepywań
 dużo ugniatania i wibracji szczególnie w obrębie mm porażonych
Kinezyterapia:
 ćwiczenia manipulacyjne
 terapia zajęciowa







N. pośrodkowy ( nervus medianus )  C5 - Th1

Zakres unerwienia:
• ruchowo:
przedramie: prawie wszystkie mm. grupy przedniej przedramienia (są to głównie zginacze)
ręka: mm. kłębu kciuka, mm. glistowate I i II
• czuciowo: ręka: skóra promieniowych 2/3 części pow. dłoniowej ręki
po str. dłoniowej: palec I, II, III i promieniowa strona palca IV
(po str. grzbietowej skóra dwóch dalszych paliczków palca I, II, III i IV)
Objawy uszkodzenia:
- zależą od lokalizacji uszkodzenia, najczęściej n. pośrodkowy bywa uszkodzony na ramieniu lub w dolnej części przedramienia, gdzie leży stosunkowo powierzchownie. Uszkodzenie na ramieniu prowadzi do całkowitego porażenia nerwu.

• zespół całkowitego porażenia nerwu pośrodkowego
• zaburzenia ruchowe
- nawracanie przedramienia jest bardzo osłabione
- zginanie w stawie promieniowo-nadgarstkowym osłabione (gł. n. łokciowy)
- zginanie palców jest znacznie osłabione; zaciśnięcie ręki w pięść jest niemożliwe, zgina się jedynie palec V i IV a III słabo. Przy próbie zaciśnięcia ręki w pięść kciuk i wskaziciel, a częściowo też palec środkowy pozostają wyprostowane, co nadaje ręce bardzo charakterystyczny wygląd - ręka błogosławiąca, ręka kaznodziei, ręka przysięgającego.
- ruchy kciuka są znacznie upośledzone, nie można nim wykonywać ruchów zginania ani przeciwstawiania. Ze względu na niemożność przeciwstawiania i zginania kciuka z jednoczesną przewagą mięśni prostujących i przywodzących go, kciuk ustawia się w tej samej płaszczyźnie co dłoń, co w pewnym stopniu przypomina ułożenie kciuka u małp - ręka małpia
- po pewnym czasie powstają zaniki mięśni, najsilniej wyrażone w obrębie kłębu kciuka


• zaburzenia czuciowe
- obszar zaburzeń czucia (znieczulenie i niedoczulica) w przybliżeniu pokrywa się z anatomicznym zakresem skórnego unerwienia n. pośrodkowego.
• zaburzenia neurowegetatywne
- ze względu na wielką liczbę włókien układu wegetatywnego przebiegających w n. pośrodkowym są dość znaczne, zwłaszcza w przypadku niecałkowitego uszkodzenia nerwu. Są to zaburzenia o charakterze naczynioruchowym i troficznym.

• zespół mięśnia nawracającego obłego
- ucisk między obu głowami mięśnia nawrotnego obłego - ręka przysięgająca

• zespół kanału (cieśni) nadgarstka
- określenie: jest to zespół objawów powstający na skutek bezpośredniego ucisku n. pośrodkowego w obrębie kanału nadgarstka.
Kanał nadgarstka ograniczony jest od strony grzbietowej przez oba szeregi kości nadgarstka a od strony dłoniowej przez troczek zginaczy (dawn. więzadło poprzeczne nadgarstka) rozpięte miedzy wyniosłością promieniową i łokciową nadgarstka. Przez kanał ten przechodzi n. pośrodkowy oraz ścięgna mięśni zginacza palców powierzchownego i głębokiego a także zginacza długiego kciuka.


Korelacje anatomiczne w okolicy kanału nadgarstka
- patomechanizm:
- ucisk nerwu i jego niedokrwienie
- początkowo taki ucisk powoduje czasowe przerwanie przewodnictwa w dużych, mielinowych włóknach nerwowych, co doprowadza do pojawienia się wrażenia drętwienia i nieokreślonych dolegliwości bólowych w obrębie ręki. Przy przedłużającym się ucisku pojawiają się zmiany niedokrwienne, prowadzące do obumierania aksonów czego następstwem są : ból oraz osłabienie i zaniki mięśni.
- przyczyny:
• urazy nadgarstka, złamanie dalszej nasady kości promieniowej lub kości nadgarstka z przemieszczeniem
• zapalenie pochewek ścięgien zginaczy, zapalenie stawów nadgarstka
• otyłość
• ciąża (po rozwiązaniu dolegliwości często mijają, dlatego zalecane tylko leczenie zachowawcze)
• tłuszczaki, gangliony
• cukrzyca, niedoczynność tarczycy, akromegalia
• amyloidoza, sarkoidoza
• leczenie hormonalne (np. doustne środki antykoncepcyjne)
- objawy:
- ze względu na nasilenie objawów chorych można podzielić na trzy grupy:
1. chorzy mają najlżejsze objawy: niestałe drętwienie, mrowienie i ból w okolicach unerwionych przez n. pośrodkowy. Dolegliwości budzą chorego w nocy. Chorzy stwierdzają często, że muszą potrząsnąć ręką, aby odzyskać z powrotem czucie. Z czasem dolegliwości pojawiają się coraz częściej.
2. chorzy mają stałe dolegliwości takie jak osłabienie czucia, utrata sprawności ręki, osłabienie chwytu palcami. Często skarżą się na piekący ból oraz zaostrzenie bólu w nocy oraz podczas używania ręki (długo trwające zgięcie w stawie promieniowo-nadgarstkowym lub naprzemienne ruchy palców). W badaniu stwierdza się lekki lub umiarkowany zanik mm. kłębu oraz osłabienie siły.
3. chorzy cierpią na ciężką i długotrwałą postać zespołu kanału nadgarstka. Typowe są: znaczny zanik mięśni kłębu, istotna utrata sprawności. Rokowanie jest złe mimo leczenia.
- testy kliniczne:
test Phalena - mocne zgięcie grzbietowe lub dłoniowe ręki (ból i drętwienie po ok. 30 sek.)
test Tinela - ból przy opukiwania nadgarstka w miejscu rzutu n. pośrodkowego na powierzchnię dłoniową nadgarstka.
test uciskowy (ischemiczny) - kilkuminutowy ucisk opaską wywołuje ból i drętwienie
- badania dodatkowe:
RTG, MRI
Przewodnictwo nerwowe - typowe ogniskowe zwolnienie przewodnictwa nerwowego jest najczulszym elektrofizjologicznym wskaźnikiem zespołu kanału nadgarstka.
EMG - pozwala ocenić zmiany w obrębie uszkodzonych mięśni występujące w bardziej zaawansowanych przypadkach.
- rozpoznanie zwykle stawia się na podstawie badania przedmiotowego potwierdzonego badaniem przewodnictwa nerwowego.
- różnicowanie: szyjne zespoły korzeniowe
uszkodzenie splotu barkowego
- leczenie: zaprzestanie wykonywania czynności wyzwalających dolegliwości
unieruchomienie nadgarstka
NLPZ i diuretyki
sterydy - miejscowo
operacyjne przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka

Postępowanie usprawniające:
Okres porażenia
 5 – 12 dni od uszkodzenia stosuje się terapie spoczynkową.
 Szyna korekcyjna z częściowym zgięciem palców, odwiedzeniem i przeciwstawieniem kciuka
Okres kompensacji
Fizykoterapia:
Stosuje się:
 promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
 elektrostymulację – to zabieg podstawowy
 kąpiele lecznicze
 ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
 w przypadku kauzalgii – stosuje się zabiegi zimne, okłady, jontoforezę z lidnokainą
Masaż:
 10 – 20 zabiegów drenaż limfatyczny powyżej i poniżej miejsca uszkodzenia
 masaż klasyczny:
1. początkowo omijamy miejsce uszkodzenia, stosujemy:
 głaskanie
 rozcieranie
 uciski jednoczesne
 wibrację poprzeczną
2. dużo uwagi poświęcamy opracowaniu ręki dołączamy do wyżej wymienionych następujące techniki:
 rozcieranie poprzeczne grzbietowej i dłoniowej strony ręki
 ugniatanie podłużne kłębu i kłębika
 uciski naprzemienne mięśni dłoni
 uciski na przestrzenie m/kostne
Rozpoczynamy delikatnie, wraz z postępem procesu terapeutycznego wydłużamy czas trwania i siłę bodźca.
Opracowanie poniżej miejsca uszkodzenia:
 głaskanie
 rozcieranie
 ugniatanie poprzeczne
 uciski naprzmienne
 wibracja podłużna
W obrębie tkanek zdrowych masaż jest lżejszy i obejmuje techniki:
 głaskanie
 rozcieranie
 ugniatanie podłużne
 uciski jednoczesne
 wibracje poprzeczną
Ręka: ( z czasem usprawnienia dołączamy):
 ugniatanie poprzeczne kłeba i kłębika
 uciski naprzemienne
 wibracje poprzeczną grzbietu ręki
Od chwili reinerwacji masujemy miejsce uszkodzenia stosując:
 głaskanie podłużne
 głaskanie okrężne
 rozcieranie powierzchowne
W miarę postępu usprawniania dołączamy:
 głębokie rozcieranie
 delikatne ugniatanie podłużne
 uciski jednoczesne
 wibracje poprzeczną
Powyżej miejsca uszkodzenia wykonuje się masaż z zastosowaniem wszystkich technik masażu klasycznego za wyjątkiem oklepywania.

Przy pojawieniu się kauzalgii zabiegi bezwzględnie przerwać!!!

Kinezyterapia:
 ćwiczenia bierne
 czynno – bierne
 czynne
 manipulacyjne
 terapia zajęciowa

Okres adaptacji
Fizykoterapia
 zabiegi z poprzedniego okresu, szczególnie elektrostymulacja
Masaż
Cel:
 zwiększenie masy mm
 zwiększenie siły mm
 uaktywnienie przepływu krwi przez mm porażone
Techniki:
 wszystkie techniki masażu klasycznego z wyjątkiem oklepywań
 dużo ugniatania i wibracji szczególnie w obrębie mm porażonych
Kinezyterapia:
 ćwiczenia manipulacyjne
 terapia zajęciowa


N. łokciowy ( nervus ulnaris )  C8 - Th1

Zakres unerwienia:
• ruchowo: przedramię: m. zginacz łokciowy nadgarstka, m. zginacz głęboki palców – część łokciowa ( dla palca V, IV i częściowo III )
ręka: mm. kłębika, mm. międzykostne dłoniowe i grzbietowe, mm. glistowate III i IV.
• czuciowo: ręka: - skóra łokciowej części ręki zarówno po stronie dłoniowej jak i grzbietowej.
- po stronie dłoniowej skóra palca V i łokciowej strony palca IV
- po stronie grzbietowej skóra palca V, IV i łokciowe strona palca III
Objawy uszkodzenia:
- uszkodzenie n. łokciowego jest najczęstszym obwodowym porażeniem nerwu
- 80% uszkodzeń nerwu na poziomie łokcia
• zespół łokciowy
- mechanizm uszkodzenia: długotrwałe oparcie o twardą powierzchnię, wyślizgiwanie się nerwu ze swej bruzdy na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej, złamania kości ramiennej w obrębie kłykcia i nadkłykcia kości ramiennej
• zaburzenia ruchowe
- porażenie n. łokciowego upośledza przede wszystkim:
• przywodzenie i zginanie ręki w stawie promieniowo-nadgarstkowym
• ruchy palców II - V (szczególnie IV i V), zwłaszcza przywodzenie i odwodzenie, a także zginanie w stawach śródręczno-paliczkowych i prostowanie w stawach międzypaliczkowych (mm. glistowate i międzykostne).
• ruchy kciuka, a szczególnie przywodzenie (objaw Fromenta) (chory nie może utrzymać cienkich przedmiotów np. kartki papieru między kciukiem a wskazicielem bez zginania kciuka w stawie międzypaliczkowym)
- zaburzenia wymienionych czynności i działanie długich zginaczy i prostowników palców powodują powstanie tzw. ręki szponiastej, którą charakteryzuje nadmierne prostowanie w stawach śródręczno-paliczkowych oraz zgięcie w stawach międzypaliczkowych. Zaciśnięcie ręki w pięść jest niemożliwe - niemożność zginania palców IV i V.

Ręka szponiasta
- z czasem dochodzi do zaniku mięśni, który w znacznym stopniu zniekształca zarys dłoni; wygładza się kłębik palca V, pogłębiają przestrzenie między kośćmi śródręcza.
• zaburzenia czuciowe
- obszar zaburzeń czucia zależy od miejsca uszkodzenia n. łokciowego, zwykle znieczulica jedynie w części palca V, natomiast obszar niedoczulicy i przeczulicy jest większy, obejmując niemal cały zakres unerwienia skórnego n. łokciowego.
• zaburzenia neurowegetatywne
- dotyczą głównie skóry palca małego i kłębika

• zespół Guyona
- ucisk nerwu łokciowego na wysokości nadgarstka w tzw. loży (kanale) Guyona - bocznie od kości grochowatej
- parestezje, bóle nocne, zaburzenia czucia, zaburzenia troficzne, zanik kłębika, ręka szponiasta


Postępowanie usprawniające:
Okres porażenia
 5 – 12 dni od uszkodzenia stosuje się terapie spoczynkową.
 Szyna korekcyjna
Okres kompensacji
Fizykoterapia:
Stosuje się:
 promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
 elektrostymulację – to zabieg podstawowy
 kąpiele lecznicze
 ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
 w przypadku kauzalgii – stosuje się zabiegi zimne, okłady, jontoforezę z lidnokainą
Masaż:
 drenaż limfatyczny pierwsze kilka zabiegów pod warunkiem, że występuje obrzęk
Uszkodzenie nerwu w stawie łokciowym, masażem obejmujemy:
 rękę
 staw promieniowo – nadgarstkowy
 przedramię
 ramię
 w późniejszym okresie staw łokciowy
Uszkodzenie nerwu w stawie nadgarstkowym, masażem obejmujemy:
 rękę
 przedramię
 ramie
 w późniejszym czasie staw nadgarstkowo - promieniowy
I. masaż powyżej i poniżej miejsca uszkodzenia
 poniżej miejsca uszkodzenia stosujemy:
1. głaskanie palców
2. rozcieranie palców
3. ugniatanie podłużne mm kłębu i kłębika
4. uciski na przestrzenie m/kostne
 powyżej miejsca uszkodzenia:
1. działanie masażu odżywcze, z zastosowaniem technik:
 głaskania
 rozcierania powierzchownego
 ucisków jednoczesnych
 wibracji poprzecznej
Stopniowo zwiększamy czas trwania i intensywność masażu.
Przy pojawieniu się objawów reinerwacji w opracowaniu dołączamy miejsce, w którym nerw został uszkodzony.
Później dołączamy w miejscach porażonych mm – techniki pobudzające – ugniatanie poprzeczne oraz wibrację podłużną.
Kinezyterapia
 ćwiczenia zgodne ze stwierdzonymi deficytami
 ćwiczenia manipulacyjne
 terapia zajęciowa
Okres adaptacji
Fizykoterapia
Stosuje się:
 promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
 elektrostymulację – to zabieg podstawowy
 kąpiele lecznicze
 ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
 w przypadku kauzalgii – stosuje się zabiegi zimne, okłady, jontoforezę z lidnokainą
Masaż:
Cel:
 zwiększenie masy mm
 zwiększenie siły mm
 uaktywnienie przepływu krwi przez mm porażone
Techniki:
 wszystkie techniki masażu klasycznego z wyjątkiem oklepywań
 dużo ugniatania i wibracji szczególnie w obrębie mm porażonych
Kinezyterapia:
 kontynuacja z okresu kompensacji

Porażenie nerwu udowego – L2 – L4

Zakres unerwienia:
• ruchowo: m. lędźwiowy większy, m. biodrowy (m.in. zginają w stawie biodrowym)
grupa przednia mięśni uda (m. krawiecki, m. czworogłowy uda, m. stawowy kolana)
• czuciowo: przednia i przyśrodkowa powierzchnia uda
Objawy uszkodzenia:
• zaburzenia ruchowe
- osłabienie zginania w stawie biodrowym
- całkowite zniesienie prostowania w stawie kolanowym
- zniesienie odruchu kolanowego
- chodzenie i stanie jest znacznie utrudnione, zwłaszcza przy obciążeniu, gdyż wówczas nogi zginają się w stawach kolanowych, szczególnie trudne wchodzenie po schodach i wstawanie z krzesła. W pozycji leżącej na plecach chory nie podnosi wyprostowanej kończyny. Poprawę chodu przynosi zastosowanie szyny usztywniającej staw kolanowy.
• zaburzenia czuciowe
- osłabienie czucia na obszarze unerwianym przez ten nerw, jednak obszar całkowitego zniesienia czucia jest znacznie mniejszy, a zwłaszcza węższy.
Przyczyny porażenia:
• zranienie
• guzy miednicy
• cukrzyca
• ucisk korzonka L3 lub L4

Postępowanie usprawniające:
Okres porażenia
 5 – 12 dni od uszkodzenia stosuje się terapie spoczynkową.
 Szyna obejmująca nogę od tyłu i zachodzącą na stopę
Okres kompensacji
Fizykoterapia:
Stosuje się:
 promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
 elektrostymulację – to zabieg podstawowy
 kąpiele lecznicze
 ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
 w przypadku kauzalgii – stosuje się zabiegi zimne, okłady, jontoforezę z lidnokainą
Masaż:
 początkowo omijamy miejsce uszkodzenia
 masażem obejmujemy:
1. stopę
2. staw skokowy
3. podudzie
4. staw kolanowy
 w masażu stosuje się wszystkie techniki masażu klasycznego
 2 razy w tygodniu masaż kkg
 masaż kd zdrowej
 grupę mm tylną i boczna uda masujemy klasycznie z zastosowaniem technik rozluźniających
 na stronie przedniej stosuje się:
1. głaskanie
2. rozcieranie powierzchowne
3. uciski jednoczesne
4. wibracja poprzeczna
 zwiększamy stopniowo siłę i czas trwania zabiegu
 dołączamy techniki:
1. głaskanie
2. rozcieranie poprzeczne
3. ugniatanie poprzeczne
4. uciski naprzemienne
5. wibrację podłużną
6. rozstrząsanie
7. rozluźnianie i gimnastykę rzepki
Od momentu, gdy pacjent zaczyna chodzić dołączamy opracowanie:
 stawu biodrowego
 odcinka l – s kręgosłupa
Kinezyterapia:
 początkowo ćwiczenia w ułożeniu na zdrowym boku
 ćwiczenia w odciążeniu dla stawu kolanowego
 SET
 UGUL
 Izometria przy powracającej funkcji
 Stabilizacja głęboka kolana i biodra
 Nauka chodu
Okres adaptacji
Fizykoterapia:
Stosuje się:
 promieniowanie podczerwone ( z niebieskim filtrem)
 elektrostymulację – to zabieg podstawowy
 kąpiele lecznicze
 ponadto można zastosować : DD, jontoforezę, interferencję
 w przypadku kauzalgii – stosuje się zabiegi zimne, okłady, jontoforezę z lidnokainą
Masaż:
 masaż klasyczny z zastosowaniem wszystkich technik za wyjątkiem oklepywania, opracowanie przede wszystkim obejmuje przednio – przyśrodkową część uda
 stosowane techniki to:
1. ugniatanie poprzeczne
2. wibracja
3. wałkowanie
4. rozstrząsanie
Kinezyterapia:
 przywrócenie sprawności funkcjonalnej
 
     
Linki sponsorowane
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Styl zmodyfikowany dla e-Masaz.pl, Mapa witryny, Regulamin forum

Wyszukiwanie w Google

Partnerzy forum
Gabinety masażu Kurs masaż tajski Fizjoterapia Rehabilitacja
Forum korzysta z plików cookies. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Kopiowanie materiałów bez zgody administracji zabronione. Administracja nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi użytkowników oraz materiały przez nich przesłane. Witryna ma charakter informacyjny. Administracja nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody spowodowane wykorzystaniem przez użytkownika informacji zawartych na forum.
Strona wygenerowana w 0,07 sekundy. Zapytań do SQL: 13
Reklamy

Linki sponsorowane



Stoły do masażu

Stoły do masażu

Szkoła masażu

Masaż




Ostatnio na forum



Zapraszamy na FB