[massagewarsaw]

Niewiele mówi się o zastosowaniu masażu u starszych dzieci, podczas gdy ma on tak samo duże znaczenie terapeutyczne i wspomagające, co w przypadku niemowlaków.

Dotyk – obok zmysłu równowagi – jest najważniejszym kanałem, przez który dziecko od najwcześniejszych dni życia zyskuje informacje o świecie. Dotyk matki, opiekuńczy, czuły, bezpieczny stanowi bazę dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego, o czym wiedzą psychologowie i lekarze, zalecając masowanie maluszków. O znaczeniu masażu u niemowląt nie trzeba już rodzicom mówić – kursy i podręczniki dotyczące technik takich jak masaż Shantala, są dostępne i chętnie wykorzystywane.

Wciąż jednak niewiele mówi się o zastosowaniu masażu u starszych dzieci, podczas gdy ma on tak samo duże znaczenie terapeutyczne i wspomagające, co w przypadku niemowlaków. Będąc rodzicami przedszkolaka możemy wykorzystać dobroczynne funkcje masażu, poznajmy je zatem i spróbujmy wprowadzić w życie.

Masaż jako technika relaksacyjna i stymulująca przybył do nas ze wschodu – to w Azji zrodziła się większość metod masowania. Indyjskie niemowlęta są "głaskane" przez ich matki bardzo często i chętnie - ma to widoczny wpływ na rozwój motoryczny i emocjonalny dzieci. Poza poprawą funkcji fizjologicznych – regulacji rytmu snu, trawienia, ukrwienia tkanek, napięcia mięśniowego – masaż ma wspaniały wpływ na sferę emocjonalną dziecka, poczucie subiektywnego dobrostanu.

Dzieje się tak dlatego, że skóra jest najbardziej rozległym receptorem naszego ciała, umiejącym rozpoznać niezliczoną ilość bodźców. Przy masażu stymulację otrzymują także mięśnie i stawy, w których znajdują się proprioreceptory, czyli receptory czucia głębokiego, niezbędnego dla skutecznego funkcjonowania w przestrzeni. Adekwatna percepcja somatyczna umożliwia prawidłową reakcję ciała, które może działać w sposób skoordynowany, kontrolowany i płynny.

Nadwrażliwy czy nieznośny?

Dotyk i ruch ciała odbierany jest przez komórki obwodowego układu nerwowego. Receptory umieszczone w skórze (na jej powierzchni), w mięśniach i stawach odbierają wrażenia lekkiego dotyku i głębokiego nacisku, wibracji, temperatury, bólu i przekazują je do wyższych ośrodków centralnego układu nerwowego oraz odpowiednich obszarów kory mózgowej.

Wrażenia czuciowe docierają tam z całego ciała. Świadomość tego procesu stanowi bazę skutecznego masażu. Poprzez stymulację tych połączeń nerwowych i upłynnienie przekazu informacji neuronalnych dotyk staje się niezmiernie istotny przy opanowywaniu przez dziecko umiejętności sensoryczno–motorycznych oraz praksji, czyli zdolności wyobrażenia, planowania i wykonania ruchu.

Specjaliści podkreślają ochronną funkcję masażu wobec zagrożenia przemocą seksualną – dziecko masowane uczy się lepiej rozumieć dotyk, akceptować go w określonych formach; poznaje, czym jest dotyk bezpieczny, pewny. Poprawia się czucie własnego ciała, dziecko zaczyna uświadamiać sobie doznania dotykowe i je komunikować, wie, jak postawić granice tego, co dla niego akceptowalne. Dzięki temu łatwiej odróżni dotyk zagrażający mu.

Dziecko dostymulowane dotykowo jest silniejsze, pewniejsze siebie, nie czuje się bezwolnym przedmiotem w rękach dorosłego – wie, kiedy powiedzieć „nie”.
Zapobieganie „złemu dotykowi” jest jedną z korzyści płynących z CMC, czyli ciekawej metody masażu wprowadzanego do przedszkoli. Skrót oznacza „children massaging children” (dzieci masują dzieci) i bazuje na wzajemnym masażu przez dzieci pod okiem wychowawcy.

Ponieważ ewolucyjnie zaprogramowani jesteśmy na odbiór intensywnych wrażeń dotykowych, dzieci reagują na takie zajęcia bardzo entuzjastycznie. Masują plecy, kark, głowę i dłonie; wychowawca ma za zadanie zainterweniować, gdy jakiś rodzaj dotyku przekracza granicę intymności.

Dzięki wzajemności dzieci uczą się troski o drugą osobę, dostosowania własnego dotyku do potrzeb drugiego człowieka, reagowania na informacje związane z dotykiem („trochę mocniej”, „nie tak szybko”, „boli!”).

Artykuł z dzieci.pl