[administrator]

Państwowa Inspekcja Pracy, Główny Inspektorat Pracy informuje, że zgodnie z art. 32g ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.) maksymalny wymiar czasu pracy pracowników
1) radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej - stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego,
2) fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów-
w zakresie określonym w ust. 5, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciotygodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. W każdym z ww. konieczne jest, żeby wskazane w ust. 5 ustawy czynności należały do podstawowych obowiązków pracowników zatrudnionych w odpowiednich komórkach organizacyjnych. Skrócone normy czasu pracy pracowników pracowni fizykoterapii mają zastosowanie, jeśli do ich podstawowych obowiązków należy kontrolowanie techniki stosowanych zabiegów lub samodzielne wykonywanie zabiegów.
Ponadto należy wskazać na przepis art. 32i ust. 1 ww. ustawy, który uznaje z niedopuszczalne stosowanie wobec pracowników, których obowiązują skrócone normy czasu pracy, rozkładów czasu pracy, w których możliwe jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę. Ograniczenie to wskazuje, że art. 32g ust. 3 ustawy jest normą ochronną, mającą na celu ograniczenie możliwości wydłużenia czasu pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach, na których obowiązuje niższy wymiar czasu pracy ze względu na występowanie szkodliwych dla zdrowia czynników. Możliwość powierzenia pracownikowi wykonywania obowiązków w wymiarze przekraczającym obowiązujący go skrócony czas pracy, istnieje jedynie na podstawie przepisów Kodeksu pracy regulujących zasady wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych. Zgodnie z art. 151 Kodeksu pracy, praca w godzinach nadliczbowych nie może być planowana, a dopuszczalna jest jedynie ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy ( z możliwości nie będzie można skorzystać, gdy na stanowisku pracy faktycznie wystąpi przekroczenie dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia), bądź w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Fakt powierzenia pracownikowi, objętemu regulacją art. 32g. ust. 3 i 5 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, wykonywania dodatkowo czynności, gdzie nie występują czynniki szkodliwe nie stanowi podstawy do wydłużenia jego dobowego oraz tygodniowego czasu pracy.
Natomiast gdy do podstawowych obowiązków pracownika nie należą wymienione w art. 32g ust. 5 ww. ustawy czynności, to wymiar czasu tych pracowników może wynosić do 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Źródło: fizjoterapia.busko.com.pl/page.php?id=5

[Daniel]

Po rozmowie przeprowadzonej w PIP Krosno:
Bardzo dużo zależy od pracodawcy. Jeśli w umowie o pracę lub zakresie obowiązków nie ma informacji o tym iż większość pracy odbywa się w warunkach szkodliwych - 7.35 i tyle.
Jeśli jest stanowisko łączone - kinezyterapia i fizykoterapia to nie mam mowy o skróconym wymiarze czasu pracy - 7.35
Oczywiście w każdej z wymienionej sytuacji pracodawca może skrócić godziny pracy , ale nie musi.