[massagewarsaw]

Fizjoterapeuci zapewniają, że są w stanie otoczyć opieką 5 razy więcej pacjentów

Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty weszła w życie 31 maja 2016 r. Jednak przez ponad rok od jej przyjęcia w codziennej pracy tej grupy nic się nie zmieniło. Trzy miesiące temu w końcu fizjoterapeuci doczekali się decyzji ministra w sprawie zwołania pierwszego zjazdu fizjoterapeutów, podczas którego został powołany ich samorząd. Pojawiły się także pierwsze rozporządzenia do ustawy i możliwe było wdrażanie w życie jej przepisów.

Jak zapewnia wiceminister zdrowia Józefa Szczurek-Żelazko, w resorcie toczą się zaawansowane prace nad kolejnymi aktami wykonawaczymi do ustawy - pojawią się one tak szybko, jak to tylko możliwe.

- Mamy już 4 przyjęte rozporządzenia, pracujemy nad kolejnymi. Potrzebujemy trochę czasu. Ważne jest dla nas, by przyjęte regulacje odpowiadały oczekiwaniom środowiska.Dlatego muszą one przejść przez pełny proces konsultacji. Jednak możemy się pochwalić, że współpraca resortu i samorządu fizjoterapeutów układa się dobrze. Mamy pierwsze sukcesy na polu uzgodnień koszykowych. Tu pod wpływem głosów fizjoterapeutów dokonano zmian ułatwiających dostęp do rehabilitacji zgodnie z sygnalizowanymi przez to środowisko faktycznymi potrzebami społeczeństwa - podkreśla wiceminister.

Józefa Szczurek-Żelazko zaznacza, że poza regulacjami prawnymi faktyczny wpływ na przeobrażenie sytuacji na rynku ma działalność samorządu fizjoterapeutów. - Teraz trzeba społeczeństwu zakomunikować, że jest to zawód uregulowany, który ma wpływ na kształtowanie polityki zdrowotnej w kraju. Na straży wysokiej jakości i bezpieczeństwa takich świadczeń stoi Krajowa Rada Fizjoterapeutów.

Na prawie tylko ci z rejestru

Po trzech miesiącach działalności Izby udało się uruchomić oczekiwany w środowisku rejestr fizjoterapeutów. Powstał w oparciu o Ustawę o zawodzie fizjoterapeuty i ostatecznie znajdą się w nim osoby posiadające uprawnienia do wykonywania tego zawodu.

Rejestr zawiera: imię i nazwisko fizjoterapeuty, numer prawa wykonywania zawodu, tytuł zawodowy i naukowy, stopień naukowy oraz miejsce wykonywania zawodu. Mają się tu pojawić także informacje o specjalizacji fizjoterapeuty, np. fizjoterapia dzieci czy osób po udarze.

- Dzięki temu każdy pacjent będzie miał możliwość potwierdzenia, czy terapeuta, do którego zamierza się zwrócić o pomoc ma odpowiednie kwalifikacje. Dzięki temu rynek powinien oczyścić się z pseudospecjalistów. Poza tym osoba poszukująca fizjoterapeuty będzie się mogła dowiedzieć, gdzie udzielane są w jej okolicach takie świadczenia i w czym konkretnie specjalizuje się dany terapeuta - komentuje dr Maciej Krawczyk, prezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów (KRF).

Zdaniem środowiska powstanie rejestru ma kluczowe znaczenie dla pacjentów, bo zapewnia bezpieczeństwo terapii. Fizjoterapeuta figurujący w rejestrze musi bowiem posiadać wymagane ustawowo kwalifikacje, w tym kierunkowe wykształcenie.

Jak zaznacza Krawczyk, wszyscy specjaliści, którzy chcą posługiwać się takim tytułem zawodowym, muszą wystąpić o weryfikację uprawnień i wpis do rejestru nie później niż do końca lutego 2018 roku, tak aby zapewnić sobie możliwość wykonywania zawodu po okresie przejściowym, który kończy się 31 maja 2018 r.

Obecnie KRF przyznał już pierwsze prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty ponad 300 przedstawicielom tej profesji. Szacuje się, że do wyznaczonego przepisami terminu o uprawnienia wystąpi ok. 50 tys. osób.

- Osoby, które nie wywiążą się z obowiązku wpisania do rejestru i będą po tym terminie nadal świadczyć usługi - lub te, które nie przejdą weryfikacji - mogą spodziewać się postępowania karnego - od pozbawienia uprawnień do wykonywania zawodu po nawet pozbawienie wolności - zaznacza nasz rozmówca.

Oczyszczenie środowiska, jak przyznaje prezes Krawczyk, od początku było jednym z celów uregulowania sytuacji tej grupy zawodowej. Kolejne to m.in. wzmocnienie je pozycji w systemie ochrony zdrowia.

Wycena świadczeń nie ma odniesienia do realiów
- Jesteśmy w stanie otoczyć opieką nawet pięciokrotnie większą grupę pacjentów niż ma to miejsce obecnie. By tak się stało, realizowane przez nas świadczenia muszą zostać realnie wycenione - przekonuje prezes Krawczyk i dodaje, że do tej pory fizjoterapeuci nie byli postrzegani jako medyczna grupa zawodowa, co się przełożyło na wycenę ich pracy.

- Nie było nas, więc nie miał kto lobbować na rzecz opłacalności inwestycji w fizjoterapię. W efekcie jesteśmy wyceniani często na granicy lub poniżej faktycznie ponoszonych nakładów - mówi Krawczyk i dla przykładu wskazuje, że tzw. osobodzień na dziennym oddziale rehabilitacji to kwota 72 zł.

Stawka ta ma pokryć koszty trzygodzinnej pracy fizjoterapeuty, kilku realizowanych w tym czasie zabiegów i porad. Niskie nakłady na procedury fizjoterapeutyczne powodują, iż placówki rehabilitacyjne nie bilansują się - przekonuje.

W opinii specjalistów ta sytuacja sprawia, że fizjoterapia w Polsce jest na peryferiach procesu leczenia.

– Mamy dziś taką sytuację, że są w kraju miejsca, gdzie na rehabilitację po udarze mózgu czeka się nawet 4 lata. Ta zaś powinna nastąpić natychmiast, by miała jakiś sens i była szansą na usprawnienie pacjenta. Płatnik musi zrozumieć, że jeżeli nie uda nam się przywrócić do możliwie najlepszego stanu zdrowia chorego, to będzie on wymagał kolejnych świadczeń, za które i tak będzie musiał zapłacić Fundusz. W tym rozumieniu profilaktyka jest zawsze tańsza niż proces leczenia. By zmniejszyć kolejki do fizjoterapeutów i otoczyć opieką większą grupę pacjentów, należy urealnić wycenę tych świadczeń - wyjaśnia Aleksander Lizak z zarządu KIF.

Specjaliści wskazują, że poza wyceną należy też uporządkować zasady przyznawania terapii. Jak podkreślają są pacjenci, którzy wymagają np. stałej i ciągłej rehabilitacji, a NFZ zamiast tego refunduje im np. co pół roku trzytygodniowy turnus rehabilitacyjny. To nie jest to samo, a często koszt takiego obozu jest zbliżony do ciągłej rehabilitacji prowadzonej prze owe pół roku.

Ciągłe kształcenie obowiązkowe
Dotychczas jednym z ważniejszych problemem środowiska zawodowego fizjoterapeutów był brak jednoznacznych, sprecyzowanych unormowań dotyczących kształcenia fizjoterapeutów. Teraz sprawa została uregulowana, bo proces ich kształcenia został ujednolicony, wprowadzono także obowiązkowy egzamin końcowy.

Ustawa stanowi, iż zawód fizjoterapeuty jest samodzielnym zawodem medycznym. W myśl przepisów wykonywanie zawodu fizjoterapeuty polega m.in. na diagnostyce funkcjonalnej pacjenta; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu fizykoterapii oraz kinezyterapii; dobieraniu do potrzeb pacjenta wyrobów medycznych. Według ustawy fizjoterapeuta ma prawo wglądu do dokumentacji medycznej pacjenta i do uzyskania od podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych informacji o jego stanie zdrowia.

Ustawa nakłada na fizjoterapeutów obowiązek nieustającego kształcenia się oraz prowadzenia dokumentacji medycznej. Dla większości z nich oba te wymagania już teraz są codzienną praktyką. Ustawowe zapisy przyczynią się jednak do dalszej profesjonalizacji oraz nieustannego podnoszenia jakości usług.

Wprowadzono regulacje przewidujące, że osoby, które po 1 października 2017 r. rozpoczną studia w zakresie fizjoterapii będą zobowiązane do odbycia 6-miesięcznej praktyki po ukończeniu studiów oraz do złożenia Państwowego Egzaminu Fizjoterapeutycznego, by uzyskać wpis do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów.

Ustawa daje większe uprawnienia fizjoterapeutom. Będą mogli sami przeprowadzić badania sprawności pacjenta i ustalić, jakiej terapii potrzebuje. Do tej pory wymagane było skierowanie lekarza, co znacząco wydłużało czas rozpoczęcia rehabilitacji ze względu na kolejki do specjalistów, m.in. ortopedów.

Szacuje się, że w kraju jest prawie 70 tys. fizjoterapeutów.