[massagewarsaw]

Jest to choroba postępująca, która w początkowej fazie nie daje żadnych objawów. Co gorsze nie znamy skutecznych sposobów jej leczenia. Po zdiagnozowaniu koksartrozy prawdopodobnie czeka nas endoplastyka stawu biodrowego.

Czym jest koksartroza?

Mamy tutaj do czynienia ze zwyrodnieniem stawu biodrowego. Zwyrodnienia to proces polegający na niszczeniu chrząstek stawowych, którym głównym zadaniem jest amortyzacja i ochrona stawu poprzez zmniejszenie tarcia między kośćmi. Niestety są nieodwracalne, a etiologia jest nieznana. Kiedyś twierdziło się, że choroba zwyrodnieniowa to naturalny proces starzenia się.

Jednak choroba nie omija również młodych ludzi, a niektóre osoby w podeszłym wieku nie mają w ogóle problemu ze stawami. Co gorsza zwyrodnienie nie daje żadnych objawów we wczesnej fazie. Zmiany rozwijają się bardzo długo, a większość przypadków kończy się endoprotezoplastyka, czyli operacją wymiany stawu biodrowego.

Można rozróżnić dwa rodzaje: pierwotną i wtórną

Do pacjentów z koksartrozą pierwotną zalicza się tych, u których mimo dokładnego wywiadu, wykonania badań klinicznych i radiologicznych nie można jednoznacznie wskazać przyczyny. Jako pośrednie czynniki wymienia się na przykład niewłaściwy tryb życia, wpływ środowiska oraz predyspozycje genetyczne.

Zachorowań na koksartrozę wtórną jest nie wiele więcej. Są one skutkiem wad wrodzonych lub nabytych. Mówimy tu na przykład o wrodzonych dysplazjach stawu biodrowego, łuszczeniu głowy kości udowej, niedorozwoju lub pogłębieniu panewki, nabytym zwichnięciu stawu biodrowego, czy biodrze szpotawym lub koślawym, a także wiele innych.

Również do przyczyn koksartrozy wtórnej zaliczamy: nadwagę, mikrourazy, osteoporozę, cukrzycę, zaburzenia metaboliczne, czy dnę stawową.

Objawy i rozpoznanie

Pierwszym niepokojącym objawem jest ból, który obejmuje pachwinę oraz biodro. Początkowo będzie się nasilał podczas chodzenia. Niestety wraz z postępowaniem choroby dolegliwości będą się nasilać i pojawią się również w czasie leżenia, siedzenia i odpoczynku. Warto też zwrócić uwagę na fakt, że ból będzie się nasilał po okresie bezruchu.

Innym charakterystycznym objawem jest utykanie. Chory zaczyna odciążać nogę, aby uniknąć bólu podczas chodzenia.

Niestety oszczędzanie nogi w niczym nie pomaga. Rozwijające się zmiany oraz unikanie aktywności prowadzi do coraz większej sztywności stawów i zwężenia szpary stawowej. Stąd już tylko krok do poważnych problemów z poruszaniem się. W bardzo zaawansowanych przypadkach ruch staje się niemożliwy.

Chory może mieć problemy z założeniem nogi na nogę. Warto też zwrócić uwagę, czy kończyna nie uległa skróceniu na przykład na skutek przykurczu. Prawdopodobnie pojawi się też osłabienie, czy powiększenie i zniekształcenie obrysów stawu.

Pewność czy mamy do czynienia da nam proste zdjęcie rentgenowskie. Będziemy na nim szukać między innymi osteofitów panewki i/lub główki kości udowej oraz torbieli zwyrodnieniowych. Również powinniśmy zwrócić uwagę, czy szpara stawowa nie jest zwężona, a panewka spłycona. W ustaleniu poziomu zaawansowania choroby zwyrodnieniowej posłuży skala Kellgrena – Lawrence’a.

Prócz zdjęcia RTG do rozpoznania choroby zwyrodnieniowej możemy też używać tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Jednak te dwie metody są o wiele droższe, a więc rzadziej proponowane pacjentom.

Etiologia i występowanie

Koksartroza najczęściej jest spowodowana nadwagą, wiekiem, martwicą kości lub urazem. Powstają zmiany, które przyspieszają niszczeniu stawu oraz znacznie ograniczają jego ruchomość.

Można przypuszczać, że choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych ma związek z dzisiejszym trybem życia, gdzie wraz z postępem cywilizacji obniża się aktywność fizyczna. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego jak bardzo fundamentalną rolę gra ruch.

Częściej chorują kobiety. Szacuje się, że spośród europejczyków po 55 roku życia 5% ma koksartrozę. Ma to duży związek z zaburzeniami hormonalnymi w okresie menopauzy.

Możliwości leczenia

Nie ma trwałego sposobu leczenie. W zasadzie jedyny znany sposób na dzień dzisiejszy to już wspominana endoprotezoplastyka. Jednak wcześniej można stosować leczenie zachowawcze. Jego celem jest zmniejszenie bólu, utrzymanie lub zwiększenie zakresu ruchu oraz ograniczanie kalectwa.

Jedną z najważniejszych rzeczy, którą pacjent może zrobić w celu złagodzenia dolegliwości jest redukcja wagi. Nasze stawy biodrowe i kolanowe stanowią podporę dla zdecydowanej większości naszego ciała. Niestety, gdy tego ciała jest za dużo, a w zasadzie powinnam napisać, gdy jest za dużo tkanki tłuszczowej to nasze stawy zaczynają cierpieć. Jednak jest to tylko jedna z dolegliwości. Otyłość wiąże się też z cukrzycą, o której możecie poczytać tutaj.

Chory z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową (ból nie ustępuje po lekach, a trudności związane z codziennym życiem nasilają się) jest kierowany przez lekarza pierwszego kontaktu do ortopedy. To on podejmuję ostateczną decyzję dotyczącą operacji po rozważeniu wskazań i możliwości.

Źródło: www.anatomiazycia.pl