[massagewarsaw]

Spora grupa osób zabiegi te określa jako nastawianie, ustawianie, wstawianie kręgów, dysków – jak zwał tak zwał. Nic bardziej mylnego! Techniki te w odróżnieniu od manipulacji ortopedycznych nie mają na celu repozycji struktur w obrębie narządu ruchu, a jedynie uwolnienie zablokowanego segmentu poprzez charakterystyczną stymulację jego bariery ruchowej.

Manipulacje (HVLA – High Velocity Low Amplitude) jak sama nazwa wskazuje, są to techniki wykorzystujące dużą prędkość i niską amplitudę ruchu. Ich cechą charakterystyczną jest tzw. pchnięcie manipulacyjne (thrust), którego celem jest przywrócenie funkcji stawu.

Pchnięciu manipulacyjnemu zazwyczaj towarzyszy słyszalny ‘trzask’. ‘kliknięcie’, ‘strzał’ związany z uruchomieniem zablokowanego stawu, co wcale nie oznacza, że dźwięk ten jest konieczny, aby manipulację określić mianem udanej. Miarą prawidłowo przeprowadzonego zabiegu manipulacji jest przywrócenie właściwej ruchomości, obniżenie napięcia tkanek miękkich, zniesienie lub zmniejszenie dolegliwości bólowych.

Zjawisko dźwięku powstającego podczas manipulacji stawów jest tłumaczone przez wiele teorii. Myślę, że najbardziej uznaną z nich jest występowanie podczas tego typu zabiegu ‘KAWITACJI’, czyli powstawania mikrobąbelków gazu na skutek podciśnienia pomiędzy oddalonymi powierzchniami stawowymi.

Ściślej mówiąc, podczas osiągania bariery ruchowej w danym stawie, zwiększa się nieco jego objętość, co powoduje spadek ciśnienia wewnątrz wypełnionej mazią torebki stawowej. W owej mazi rozpuszczona jest pewna ilość gazów, głównie dwutlenku węgla.

Przy zwiększeniu objętości stawu uwalnia się on w postaci pęcherzyków, podobnie jak po otwarciu butelki z wodą sodową. Różnica polega na tym, iż torebka stawowa jest szczelna więc uwolnione pęcherzyki nie mają żadnej drogi ujścia, torebka na ułamek sekundy zapada się do wnętrza stawu, by przywrócić w nim panujące wcześniej wysokie ciśnienie.

Powoduje to gwałtowne zapadanie się uwolnionych pęcherzyków (to właśnie ten moment wywołuje słyszalny trzask), które dzielą się na drobniejsze i stopniowo rozpuszczają w płynie. Proces resorpcji trwa zazwyczaj kilkanaście/kilkadziesiąt minut i w tym czasie ponowne uzyskanie trzasku jest niemożliwe.

Dlatego też nie mylmy pojęcia manipulacji, bo mimo iż w wyniku manipulacji i odblokowania segmentu ruchowego zachodzą pewne ruchy, które można określić mianem repozycji to nie polegają one nigdy na przekraczaniu barier anatomicznych, a jedynie aktualnej bariery ruchomości stawu.

W związku z tym przestroga, aby korzystając z zabiegów tego typu wybierać terapeutów, którzy ukończyli odpowiednie szkolenia, a nie popularnych wciąż w tej branży kręgarzy, nastawiaczy czy innych osób o ‘magicznych zdolnościach’. Z drugiej strony korzystając z usług wykształconych osób, nie należy obawiać się terapii manualnej, bo jest ona bardzo skuteczną metodą terapii w wielu dysfunkcjach dotyczących narządu ruchu.

Marcel Mieszkalski Fizjo Passion