[Fizjo-Sport.pl]

Ruch zgięcia kręgosłupa jest jednym z najczęściej wykonywanych ruchów w życiu codziennym. Wykorzystywany jest podczas podstawowych czynności dnia codziennego, nawet takich jak przejście z pozycji siedzącej do stania i odwrotnie. Ocena ruchu pochylenia tułowia do przodu bardzo często bywa weryfikowana, między innymi przy wykorzystaniu testu „palce–podłoga”.

Biorąc pod uwagę biomechanikę kręgosłupa, test ten jest zbyt mało obiektywny, ponieważ uwzględnia przede wszystkim zakres oraz pozycję końcową tułowia (odległość palców od podłogi). U większości pacjentów średniego wieku odległość palców od podłogi w końcowej pozycji testu będzie najprawdopodobniej w normie. W sytuacji, w której występuje ograniczenie ruchomości w danym segmencie lub odcinku, często dochodzi do kompensacji tego ograniczenia poprzez wzrost ruchomości w sąsiednich segmentach, przez co końcowy wynik testu może być „względnie” prawidłowy. W rzeczywistości cały kompleks lędźwiowo-miedniczno-biodrowy (kompleks l-m-b) należałoby przeanalizować kątem tak, aby odpowiedzieć na pytanie: w którym stawie/stawach inicjowany jest ruch pochylenia do przodu oraz w jakim zakresie.

Fizjologicznie ruch pochylenia do przodu (analizując sam kompleks l-m-b) powinien być zainicjowany przez zgięcie w stawach biodrowych (do 20–30°), następnie ruch jest sprzężony ze zgięciem w odcinku lędźwiowym. W końcowej fazie pochylenia do przodu miednica powinna osiągnąć 60–70° przodopochylenia. Biorąc pod uwagę powyższe informacje, okazuje się, że pomimo satysfakcjonującego wyniku w teście „palce–podłoga”, u zdecydowanej większości pacjentów widoczna jest nieprawidłowa sekwencja ruchów. Najczęściej obserwowanym błędem jest ruch rozpoczynany właśnie od zgięcia w odcinku lędźwiowym, a zgięcie w stawach biodrowych ma miejsce dopiero w końcowej fazie testu, przez co pacjent nie osiąga normy zakresu przodopochylenia miednicy.

Prawidłowy timing ma tutaj kluczowe znaczenie, przede wszystkim w przypadku czynności dnia codziennego, przy których wykorzystywany jest niewielki zakres pochylenia tułowia do przodu (0–30°, np. przejście z pozycji siedzącej do stojącej), kiedy to zamiast wykonać ruch tylko w stawach biodrowych, pacjent wykonuje zgięcie wyłącznie w odcinku lędźwiowym.

Nieprawidłowy timing świadczy o zaburzeniu systemu kontroli nerwowo-mięśniowej i prowadzi do nadmiernej eksploatacji lędźwiowego odcinka kręgosłupa, co z kolei często prowadzi do wtórnych zmian w obrębie krążków międzykręgowych

Źródło: http://www.fizjo-sport.pl...ntrol/d,artykul

[massagewarsaw]

link nie otwiera sie

[administrator]