[administrator]

Uważa się, że udar mózgu stanowi jedną z najczęstszych przyczyn umieralności oraz długotrwałej niepełnosprawności. Z tym ostatnim wiąże się odpowiednia rehabilitacja, która może pomóc w powrocie do zdrowia. Warto więc wiedzieć, na czym polega fizjoterapia po udarze mózgu.

Powodzenie i skuteczność leczenia uzależnione jest przede wszystkim od rozległości udaru oraz od szybkości reakcji. Na „wagę złota” jest bowiem czas, który upływa od momentu pojawienia się pierwszych objawów do czasu wdrożenia odpowiednich metod leczenia. Z tego też powodu osobę, u której stwierdzono objawy charakterystyczne dla udaru mózgu, należy jak najszybciej przetransportować do szpitala.

Podstawą leczenia pacjentów z udarem mózgu jest wykonanie odpowiednich badań: biochemicznych krwi, EKG, tomografii głowy. Koniecznością jest także monitorowanie czynności życiowych chorego. Pacjent powinien także zostać poddany odpowiedniej rehabilitacji. W fizjoterapii po udarze mózgu widzi się spore szanse na powrót do - przynajmniej częściowej sprawności. Uważa się, że każdy pacjent powinien mieć zapewnioną indywidualną opiekę rehabilitacyjną już w pierwszej dobie po udarze. Właściwą rehabilitację chorego jest w stanie zapewnić fizjoterapeuta przeszkolony w zakresie rehabilitacji poudarowej.

Fizjoterapia po udarze mózgu obejmuje najczęściej: leczenie ruchem, fizykoterapię oraz masaż. Wskazaniami do ich wykonania są przede wszystkim: afazja oraz niedowład połowiczy. Podstawą rehabilitacji jest kinezyterapia (leczenie ruchem). Pacjentom z niedowładem zaleca się głównie metodę Kabata. Jej istotą jest usprawnianie układu mięśniowo-nerwowego nie za pomocą ćwiczeń poszczególnych partii mięśni, lecz poprzez wytrenowanie naturalnych wzorców ruchowych. Dość często stosuje się także metodę wymuszenia ruchu (CIT) – dość nową formę rehabilitacji. Jej istota polega na unieruchomieniu zdrowej kończyny, by stymulować do pracy kończynę niedowładną. Celem kinezyterapii jest doprowadzenie pacjenta do stanu, w którym uzyska on jak największą samodzielność.

Kolejną formą rehabilitacji pacjenta po udarze mózgu jest tonoliza. Zalicza się ją do metod elektrostymulacji, której głównym celem jest pobudzenia włókien mięśniowych. Praca zginaczy oraz prostowników wymuszana jest przepływem prądu. W efekcie prowadzi do odtworzenia mechanizmu odruchowego oraz przyczynia się do pobudzenia porażonych mięśni.

Fizykalne (fizykoterapia) oraz bierne oddziaływania ruchowe (masaż) mają bardzo ważne znaczenie dla zapobiegania i leczenia potencjalnych powikłań poudarowych.
Niestety istnieją również czynniki, które zakłócają sprawny przebieg fizjoterapii po udarze mózgu. Zalicza się do nich między innymi: zaburzenia związane z istotą udaru (zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia czynności dróg moczowych, zespoły bólowe), przewlekłe zaburzenia psychiczne, niepożądane działanie leków, czy powikłania poudarowe.