[administrator]

W codziennym życiu, narządy ruchu dla człowieka mają bardzo duże znaczenie. Ich niesprawność powoduje często paraliż życia, zagubienie się albo nawet apatię. Nic więc dziwnego, że jest wiele terapii leczenia narządów ruchu, tak by człowiek po wszelkich urazach, mógł odzyskiwać nawet 100 procentową sprawność.

W tym celu stosuje się metody terapii ruchowej czyli różnego typu masaże, akupresurę, lub też coraz bardziej popularną akupunkturę. Masaż łącznotkankowy, też zaliczany jest do metod terapii odruchowej. Jego spolszczona nazwa pochodzi od angielskiego skrótu CTM, czyli Conectiver Tissue Manipuklation. Masaż ten odkryła niemiecka terapeutka Elizabeth Dickie, która sama cierpiała na według innych lekarzy nieuleczalne bóle. Według stricte medycznej definicji, poprzez masaż łącznotkankowy występuje korelacja pomiędzy dermatomami, czyli obszarami skóry, tymi bardziej unerwionymi, a wiscereceptorami i prioreceptorami, dzięki czemu następuje wykorzystanie łuku odruchowego na poziomie rdzenia kręgowego jak i odpowiedniej reakcji i pobudzenia układu nerwowego.

Równowaga pomiędzy tymi dwoma układami jest bardzo ważna, ponieważ bez niej mogą pojawić się na przykład zaburzenia w napięciu mięśni szkieletowych, czasem bezsenność, albo odwrotnie, nadmierna ospałość lub też wszelkiego typu, często nie dające się sprecyzować, bóle narządów wewnętrznych. Masaż łącznotkankowy w niczym nie przypomina masażu klasycznego czy rehabilitacyjnego, jego techniki można bardziej przyrównać do akupresury, ponieważ polega on na rozcieraniu bardzo małymi, ale energicznymi ruchami opuszkami palców, miejsc, gdzie znajdują się owe dermatomy. Ruchy te powodują wrażenie, jakby masaż był wykonywany za pomocą ostro zakończonych paznokci.

W stosowaniu tego zabiegu rozróżnia się trzy techniki, które dobiera się w zależności od choroby, stanu pacjenta czy występujących dolegliwości.

* technika skórna czyli powierzchowna, w odpowiedni sposób pobudzająca receptory, które umiejscowione są bardzo płytko pod skórą,
* technika podskórna, stosowana zwłaszcza przy bardzo silnych bólach
* technika powięziowa – poprzez której zastosowanie, następuje właściwe rozciągnięcie włókien kolagenowych w powięzi, aż do ich całkowitego zerwania. W tej technice zawarty jest też cały sens masażu łącznotkankowego, ponieważ w głównej mierze, strefa powięzi odpowiedzialna jest za reakcję układu nerwowego. Dzięki więc wywołanej poprzez ruch dłoni masażysty, zmianie napięcia w powięzi, automatycznie też następuje obniżenie napięcia mięśniowego oraz usprawnienie pracy narządów wewnętrznych i układu krwionośnego.

Ze względu na swoje właściwości masaż łącznotkankowy można stosować przy chorobach przewlekłych, jak i naczyniowych, również przy zaburzeniach hormonu tarczycowego, przy niewydolności nerek, oraz przy dolegliwościach innych organów wewnętrznych. Masaż łącznotkankowy wykorzystuje się także w terapiach odchudzających. W większości przypadków taki masaż wykonuje się z przepisu, bądź zaleceń lekarza, jednakże sami też możemy z niego korzystać, ponieważ wiele gabinetów masażu, posiada go w swojej ofercie. Warto jednak w przypadku konkretnych schorzeń konsultować nasz wybór z odpowiednim lekarzem.

Źródło: syogra.com.pl

[massagewarsaw]