[massagewarsaw]

Dr Jerzy Jaśkowski od lat szerzy wiedzę nie tylko medyczną. W najnowszym artykule dr Jaśkowski pisze o tym, co może być przyczyną bólu kolan i dlaczego warto unikać operacji i chętnego do operowania ortopedy.

Od 1990 roku wprowadza się u nas na siłę tzw. medycynę rockefellerowska czyli oskubywanie spoleczeństwa pod pretekstem ratowania zdrowia. W USA wprowadzono ten system w 1980 roku. Wydatki wzrosły z 50 miliardów do 250 miliardów dolarów. Jakie są tego skutki pisałem kilkakrotnie.

Poniżej konkretny przykład szkodzenia chorym – ortopedia.

Artroskopia stawu kolanowego w chorobie zwyrodnieniowej jest najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym w ortopedii. Rocznie wykonuje się ponad dwa miliony takich operacji na świecie.

Panuje powszechne przekonanie, że zmiany zwyrodnieniowe oraz uszkodzenia łąkotek są przyczyną bólu i dysfunkcji stawów kolanowych oraz że chirurgiczne usunięcie tych zmian jest najskuteczniejszą metodą leczenia pacjentów.

Jednak wiele badań naukowych zaprzecza tym przekonaniom.

Ponad 160 osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego zostało podzielonych na tych, którzy przeszli prawdziwą operację i tych, którym tylko nacięto skórę na kolanie. Pacjentów obserwowano przez dwa lata po zabiegu. Jak się okazało, niezależnie od grupy do której trafili, pacjenci czuli się tak samo.
Zmiany zwyrodnieniowe.

Już w 2002 roku New England Journal of Medicine opublikował niezwykle interesujące badanie. Badanie to porównywało prawdziwą operację stawu kolanowego z operacją udawaną. To znaczy chirurg nacinał skórę pacjenta jak przy prawdziwej operacji, ale nie wykonywał innych czynności związanych z tzw. „oczyszczaniem” stawu. Pacjent oglądał nagranie z innej operacji.

Po czym skórę zaszywano. Ponad 160 osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego zostało podzielonych na tych, którzy przeszli prawdziwą operację i tych, którym tylko nacięto skórę na kolanie. Pacjentów obserwowano przez dwa lata po zabiegu. Jak się okazało, niezależnie od grupy do której trafili, pacjenci czuli się tak samo. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w odczuwaniu bólu czy ruchomości stawu!

Uszkodzenia łąkotek.

W 2013 roku, także New England Journal of Medicine opublikował kolejne badania porównujące prawdziwą operacje z operacją udawaną. Pomysłodawcy tego badania podzielili 146 pacjentów w wieku 35 -65 lat z objawami degeneracyjnego uszkodzenia łąkotek na dwie grupy. Pierwszej grupie pacjentów usunięto uszkodzoną łąkotkę. Druga grupa pacjentów została poddana operacji na niby.

To znaczy, chirurg naciął skórę jak przy prawdziwej operacji, włożył artroskop i inne narzędzia do stawu i udawał że nimi pracuje wewnątrz stawu, pacjentowi zostało puszczone nagranie z przebiegu innej artroskopii, po czym chirurg zaszył skórę. Jednak w trakcie tej operacji nie usunął łąkotki. Przez 12 miesięcy badacze monitorowali stan pacjentów.

Jak się okazało zarówno pacjenci, którzy mieli usunięte łąkotki, jak i ci których łąkotki pozostawiono nietknięte czuli się tak samo!!! W obu grupach stan pacjentów się poprawił.

Operacja a leczenie zachowawcze

W 2015 roku British Medical Journal, najbardziej prestiżowy tygodnik medyczny, opublikował metaanalizę dziewięciu badań naukowych porównujących artroskopię stawu kolanowego z innymi metodami leczenia. Łącznie w badaniach udział wzięło 1270 pacjentów. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy. Pierwsza grupa pacjentów przeszła artroskopię. Druga grupa była leczona zachowawczo w tym przez fizjoterapeutów.

Jak się okazało obie grupy pacjentów czuły się tak samo po roku i dwóch latach po zastosowanym leczeniu. Co prawda po 3 i 6 miesiącach pacjenci po artroskopii czuli mniejszy ból, jednak ta różnica była niezwykle mała i zanikała po 12 miesiącach od interwencji chirurgicznej. Co ważne w grupie operowanej występowały liczne powikłania. Najczęściej była to zakrzepica żył głębokich, infekcje, zatorowość płucna oraz śmierć.

Na podstawie tych oraz wielu innych podobnych badań w maju 2017 roku w British Medical Journal opublikowano wytyczne PRZECIWNE wykonywaniu artroskopii stawu kolanowego ze względu na chorobę zwyrodnieniową.

Co więc robić gdy odczuwamy bóle kolana?

Przede wszystkim poszukać dobrej rehabilitacji. Fizjoterapeuty lub osteopaty, który potrafi badać i analizować funkcjonowanie poszczególnych stawów w ruchu. Powszechnie wiadomo, że staw kolanowy zbudowany jest z kości piszczelowej, udowej i rzepki. Wiadomo również, że dalsza część kości piszczelowej tworzy staw skokowo-goleniowy, a bliższa część kości udowej tworzy staw biodrowy.

Zdecydowana większość problemów ze stawem kolanowym jest wypadkową dysfunkcji stopy i biodra! Idąc dalej tym tropem, wiemy że prawy staw biodrowy jest połączony z lewym stawem biodrowym. Lewy staw biodrowy jest połączony z lewym kolanem i lewą stopą. A więc dysfunkcja pozornie odległego lewego stawu skokowego może powodować dysfunkcje i bóle prawego stawu kolanowego.

Niestety lekarze zdają się nie dostrzegać tych zależności i kiedy pacjent zgłasza ból kolana ich leczenie koncentruje się tylko na tym kolanie…

A prawidłowa rehabilitacja wymaga analizy ruchomości stawów obu stóp, obu stawów biodrowych, a także kręgosłupa. I dopiero na tej podstawie wdrażane jest odpowiednie leczenie.

Tak więc chcąc zachować zdrowie nie spiesz się z operacjami ortopedycznymi.

Pamiętaj w Polsce zarówno stażysta jak i „profesur” wykonują tylko i wyłącznie procedury urzędników NFZ.

Dr Jerzy Jaśkowski

1. A Controlled Trial of Arthroscopic Surgery for Osteoarthritis of the Knee

J. Bruce Moseley, M.D., Kimberly O’Malley, Ph.D., Nancy J. Petersen, Ph.D., Terri J. Menke, Ph.D., Baruch A. Brody, Ph.D., David H. Kuykendall, Ph.D., John C. Hollingsworth, Dr.P.H., Carol M. Ashton, M.D., M.P.H., and Nelda P. Wray, M.D., M.P.H.

N Engl J Med 2002; 347:81-88July 11, 2002DOI: 10.1056/NEJMoa013259

2. Arthroscopic Partial Meniscectomy versus Sham Surgery for a Degenerative Meniscal Tear

Raine Sihvonen, M.D., Mika Paavola, M.D., Ph.D., Antti Malmivaara, M.D., Ph.D., Ari Itälä, M.D., Ph.D., Antti Joukainen, M.D., Ph.D., Heikki Nurmi, M.D., Juha Kalske, M.D., and Teppo L.N. Järvinen, M.D., Ph.D., for the Finnish Degenerative Meniscal Lesion Study (FIDELITY) Group

N Engl J Med 2013; 369:2515-2524December 26, 2013DOI: 10.1056/NEJMoa1305189

3. Arthroscopic surgery for degenerative knee: systematic review and meta-analysis of benefits and harms

BMJ 2015; 350 doi: https://doi.org/10.1136/bmj.h2747 (Published 16 June 2015)

[hella]

W wielu przypadkach wystarczy po prostu sprawienie sobie odpowiednio dopasowanego stabilizatora na kolano. Takie stabilizatory mozna dostać w sklepach medycznych. Stosuje się go w przypadku problemów z kolanami, ktore mogą byc spowodowane przez:
nieprawidłowo przeprowadzony trening,
nadwaga i otyłość,
kontuzja podczas uprawiania sportu,
przewlekłe choroby zwyrodnieniowe,
zespół metaboliczny.

Powinien być wykonany z naturalnego oraz niepodrazniającego materiału. Jak rownież łatwo zakładać sie na kolano. Zawsze w sprawie wyboru dobrze jest porozmawiać z fizjoterapeutą, ewentualnie sprzedawca sklepu medycznego.
megamedic.pl/ortezy-stabilizatory-ortopedyczne/stabilizator-na-kolano

W tym sklepie jest spory wybór takich stabilizatorow.