[massagewarsaw]

Współczesny dr House to osteopata – znawca ludzkiego ciała, którego boimy się jak zielarki i traktujemy jak szarlatana

Czy kiedykolwiek domyśliłbyś się, że staw barkowy może boleć z powodu wątroby? Albo żołądka? Że zaparcia mogą być efektem zapomnianego przed laty stłuczenia kości ogonowej, ból głowy urazu mechanicznego stopy, a przewlekle chore zatoki to wynik ciągłego stresu? Cóż, my też nie. A wszystkiego dowiedzieliśmy się od jednego specjalisty, który nawet nie jest lekarzem...

Tydzień temu na łamach Bliss ukazał się reportaż o szeptuchach – staruszkach o tajemnych mocach, które szeptem i modlitwami odganiają demony i leczą choroby. Jak mówią ci, którzy mogą obserwować je z bliska – trafiają do nich ludzie, którzy nie mają nic do stracenia, bo stracili już wszystko. Jest ich wielu, zawsze kolumna aut z całego kraju. Co ciekawe, zdaje się, że podobnie traktujemy w Polsce grupę wykwalifikowanych medyków, którzy kompetencje mają szersze niż niejeden internista. Ze względu na brak tytułu lekarskiego boimy się zaufać do tego stopnia, że na wizytę trafiamy, gdy nie pozostało nam już nic innego. To krok przedostatni.

Ostatnim jest już tylko wizyta u wróżki. A szkoda, bo osteopaci to nie kręgarze, szarlatani czy samozwańczy uzdrowiciele. To znawcy ludzkiego ciała, którzy potrafią stawiać diagnozy jak sam dr House.

5 lat studiów magisterskich na fizjoterapii i 5 lat kursu osteopatii zakończonego napisaniem pracy i obroną tytułu DO (Dyplomowany Osteopata) – tyle trzeba zrobić, by w Polsce uczciwie nazwać się osteopatą. Sporo, bo choć kurs nie nazywa się studiami, to prace dyplomowe opiniowane są i oceniane zgodnie z Prawem o Szkolnictwie Wyższym oraz Systemem Krajowych Ram Kwalifikacji wynikających z zapisów procesu bolońskiego. - Kurs osteopatyczny to trzy lata medycyny klasycznej i dwa lata technik manualnych wspólnych dla osteopatów i fizjoterpauetów – wyjaśnia dr. reh. Arkadiusz Sosnowski, osteopata, fizjoterapeuta, były wykładowca wydz. rehabilitacji AWF Warszawa z 20-letnim doświadczeniem klinicznym prowadzący Warszawskie centrum Osteopatii i Rehabilitacji - Fizjoklinika.

W Stanach Zjednoczonych osteopatą może być tylko lekarz, natomiast w Australii, Kanadzie i krajach europejskich osteopatami zostają fizjoterapeuci, którzy przejdą studia osteopatyczne. W Wielkiej Brytanii, Australii i wielu innych krajach osteopaci mogą ordynować część leków i badań. Nie oznacza to jednak, że kwalifikacje naszych osteopatów różnią się od tych przyjmujących za granicą. Polska Akademia Osteopatii należy do międzynarodowej organizacji OSEAN (Osteopathic European Academic Network) zrzeszającej europejskie szkoły osteopatii, które spełniają najwyższe normy dydaktyczne. Mimo to w Polsce doświadczenie osteopatów traktuje się jak praktyki szatańskie. Dlaczego?

Medycyna holistyczna, czyli o tym, że człowiek jest całością

- Najogólniej ujmując współczesna osteopatia zmierza w kierunku medycyny holistycznej, która jest połączeniem medycyny klasycznej i naturalnej z pełnym wykształceniem fizjoterapeutycznym – mówi dr Arkadiusz Sosnowski. W praktyce oznacza to, że osteopata wie o naszym ciele więcej niż internista, ma podobną wiedzę co ortopeda, ale posiada również umiejętności fizjoterapeutyczne oraz wiedzę z zakresu medycyny niekonwencjonalnej. I to ten ostatnio człon specjalizacji osteopaty powoduje, że nie są oni uważani za lekarzy. Bo "niekonwencjonalna" kojarzy nam się z wahadełkiem, masażem chińskim i ziołolecznictwem.

Tymczasem jedną z ról osteopaty jest wyłapanie tak zwanych "grubych" pacjentów, czyli osób z ciężkimi chorobami. - Niedawno trafiła do mnie kobieta z bólem głowy i szyi. Po wymienionych badaniach okazało się, że nie kwalifikuje się ona do leczenia osteopatycznego, bo to tętniak mózgu. Innym przypadkiem był chłopak z bólem kręgosłupa, którego wyniki dalszych badań wskazały na nowotwór kości – opowiada dr Arkadiusz Sosnowski.

- Dlatego tak ważne jest, by osteopata mógł szybko i precyzyjnie stwierdzić co się dzieje. To zrozumiałe, że ludzie interpretują bóle w obrębie stawów czy kręgosłupa jako urazy i zjawiają się w naszych gabinetach, a nie u internisty. Dla wielu jesteśmy specjalistami pierwszego kontaktu, a to obliguje nas do jak najszerszej wiedzy o ludzkim ciele – kontynuuje dr Sosnowski.

Ale jest też druga strona medalu. - Przez to, że osteopatia nie jest znaną dziedziną, ludzie najpierw udają się innych lekarzy specjalistów. Do nas trafiają na końcu, kiedy dotychczasowego diagnozy okażą się nietrafione – mówi Ignacy Frajher, osteopata z Centrum Osteopatii w Poznaniu. - To wymaga od nas byśmy znali się na medycynie bardziej niż tylko na na tym, gdzie nacisnąć by przestało boleć. Kiedy przychodzi do mnie pacjent z bólem pleców, który towarzyszy mu od pół roku, muszę założyć, że nie chodzi o uraz układu mięśniowo-szkieletowego, bo ten regeneruje się szybko – w dwa-trzy tygodnie – dodaje.

Diagnoza w gabinecie osteopaty opiera się na wywiadzie internistycznym, badaniu neurologicznym, ortopedycznym oraz manualnym. Jeśli szereg badań nic nie da, osteopaci zlecają kolejne, szukają aż do skutku. - Nie leczymy w ciemno. Jeśli nie potrafimy znaleźć przyczyny bólu, nie wdrażamy terapii osteopatycznej. Robimy to dopiero, gdy jesteśmy pewni, że to skuteczny i bezpieczny sposób pomocy – wyjaśnia Ignacy Frajher, i dodaje: - Sporo jest pacjentów z zaburzeniami hormonalnymi, z reumatyzmem, z autoagresjami immunologicznymi. Nie zawsze tak jest, że działamy w pojedynkę. Często osteopatia jest wspomaganiem leczenia pod okiem lekarza specjalisty.

Główne założenia współczesnej osteopatii

1. Organizm ludzki stanowi jedność.
2. Budowa ciała oraz zachodzące w nim procesy są wzajemnie powiązane zarówno w płaszczyźnie strukturalnej jak i duchowo-psychicznej.
3. Organizm posiada własne mechanizmy samoleczenia i autoregulacji.
4. Procesy lecznicze wynikają z powyższych trzech zasad.

To niby banał, jednak patrząc na to, w jaki sposób leczy się np. cukrzyków wydawać by się mogło, że lekarze o tym zapomnieli. - Badanie na cukrzycę opiera się na kontroli poziomu insuliny, a leczenie na podawaniu odpowiednich leków. Tymczasem przy cukrzycy istotnych jest o wiele więcej elementów wpływających na nasze zdrowie – opowiada dr Sosnowski. -

Skuteczność każdej metody stosowanej przez osteopatów jest potwierdzona badaniami naukowymi. Sam jestem przykładem działania tych metod. Kilka lat temu miałem początek cukrzycy i nadciśnienie. Z perspektywy medycyny klasycznej byłem skazany na proszki. Jednak zmiana nawyków żywieniowych, trening i terapia osteopatyczna spowodowały, że dziś jestem zupełnie zdrowym człowiekiem. I nie biorę żadnych leków.

Osteopaci mogą również wiele zrobić dla kobiet cierpiących z powodu niedoczynności tarczycy. - Lecząc zaburzenia hormonalne metodami medycyny klasycznej kończy się na przepisaniu preparatów hormonalnych. To leczenie typowo objawowe. Tymczasem dla kobiet cierpiących na chorobę Hashimoto zrobić można znacznie więcej. Leczyć je przyczynowo, czyli zmienić dietę – dlatego w naszej klinice kształcimy się również pod kątem dietetycznym, czy porozmawiać o warunkach, w jakich żyją, bo być może jej zburzenia mają początek w stresie. Jako osteopaci wiemy też jak pobudzić do pracy tarczycę poprzez stymulację dotykiem w odpowiednich miejscach. Czerpiemy z różnych źródłem i im więcej ich jest, tym bardziej nasze diagnozy i leczenie jest skuteczne – mówi dr Sosnowski.

Dlatego fakt, że do osteopatów trafiają pacjenci z wszelkimi dolegliwościami coraz rzadziej wynika z przypadku, a częściej z szerokich kwalifikacji tych specjalistów.

Jak masaż stóp leczy chore zatoki

Z wiarą w leczenie manualne jest trochę jak z wiarą w życie pozaziemskie – z jednej strony wydaje nam się to absurdalne i niemożliwe, a z drugiej jest tak tylko dlatego, że nie umiemy sobie tego wyobrazić. Z kolei to, co nie mieści nam się w głowie budzi przerażenie, więc wolimy wyprzeć to ze świadomości lub zwyczajnie zaprzeczyć. I tak zamykamy sobie drogę do gałęzi medycyny, która wzbudza coraz większe zaufanie i potrafi wyleczyć "nieuleczalne". Bowiem coraz więcej historii o medycznych "cudach" pochodzi z gabinetów osteopatów.

- Ból głowy można wytłumaczyć urazem mechanicznym stopy. Przewlekłe zapalenie zatok ciągłym stresem (kortyzol upośledza drenowanie ciała, zaburza układ żylny), a zaparcia mechanicznym urazem końcowego odcinka kręgosłupa lędźwiowego. Mówię to zupełnie bez ironii. Na każdy ten przypadek są medyczne wyjaśnienia – wylicza Ignacy Frajher.

Połowa jego pacjentów to osoby uskarżające się na ból kręgosłupa. Reszta to ludzie cierpiący na różne dolegliwości, z którymi dotąd nie poradzili sobie inni lekarze. Ale jest też sporo osób ze "zwykłymi" bólami w stawach. - Chlebem powszednim są kręgosłupy i niestety diagnoz może być wiele. Nawet wzdęcia mogą powodować ból kręgosłupa – jelito cienkie jest przyklejone do jednego z dysków i jeśli występują długotrwałe problemy natury gastrycznej, może się to kończyć bólem pleców, który przywodzi na myśl dyskopatię – wyjaśnia Frajher. - I nie jest to przypadek odosobniony – jak wiadomo z naszymi jelitami nie jest najlepiej. Co więcej, 70 proc. przypadków bólu między łopatkami nie jest pochodzenia międzyszkieletowego. Odpowiedzialna może być nawet wątroba czy nerki – dodaje.

Ponadto, stosowane przez osteopatów techniki manualne mogą pomóc każdemu pacjentowi. Mają one na celu mobilizację organizmu do samoleczenia i samoregulacji. Zaliczają się do nich nie tylko masaż i ucisk, a co za tym idzie korzystanie z zasobów akupresury, ale równie igły znane nam z akupunktury czy bańki. - "Masując" w odpowiedni sposób brzuch można pobudzić narządy wewnętrzne do pracy, np. nerki. Dzieje się to w wyniku zmiany ciśnienia w jamie brzusznej. Skóra jest największych receptorem ciała – jeśli sobie to uświadomimy, przestanie nas dziwić, że ucisk w odpowiednim miejscu dłoni może wyleczyć migrenę – mówi dr Arkadiusz Sosnowski.

Jednak akupresura, którą znamy z medycyny chińskiej ma zupełnie inne podłoże ideologiczne niż akupresura, z której korzystają osteopaci. Ta pierwsza opiera się na przekonaniu o istnieniu kluczowych punktów w ciele człowieka, przez które przepływ energia. Choroba pojawia wtedy, gdy przepływ w którymś z punktów jest zablokowany. Tymczasem wybór punktów ucisku, z których korzystają osteopaci, zależy od dolegliwości. Stąd historie o masażu stóp, który wyleczył przewlekłe zapalenie zatok.

Według Ignacego Frajhera, staw barkowy bardzo często cierpi z powodu chorób wewnętrznych – lewy z powodu żołądka, prawy z powodu wątroby. Z kolei bóle głowy częściej wynikają z uszkodzeń mechanicznych ciała, a bóle kręgosłupa z kłopotów drenażowych, czyli z powodu układu żylnego. W przypadku kręgosłupa dość łatwo o trafną diagnozę – jeśli boli nas kręgosłup, a ulgę przynosi odrobina ruchu to znaczy, że nie jest sprawa "dyskowa". - Mam pacjentkę, która po urodzeniu dziecka zaczęła trenować. Po niedługim czasie od rozpoczęcia regularnego biegania zaczęła cierpieć z powodu bólu przywodzicieli uda. Miesiącami wypróbowywała różne terapie – igłowanie, masaże, falę uderzeniową, a ból ciągle wracał.

Okazało się w końcu, że po porodzie wciąż cierpi na nietrzymanie moczu, a mięśnie przywodzicieli zawsze będą się przeciążać, jeśli mięśnie Kegla i mięśnie dna miednicy nie są wystarczająco silne. Przypadek ten dowodzi, w jak silnych "relacjach" są wszystkie nasze tkanki i narządy – opowiada Ignacy Frajher.

Inną z metod prowadzących organizm do samoleczenia jest głodówka. W chorobach ogólnoustrojowych to najprostszy "zabieg" pobudzającym organizm do pracy – wówczas organizm jest odciążony metabolicznie i może skupić się na leczeniu choroby. - Oczywiście nie polecam długotrwałego głodzenia się, ale jeden dzień wyłącznie na płynach może uruchomić kluczowe procesy samoregulacyjne. Zresztą brak apetytu przy chorobach, który pojawia się samoistnie, jest intuicyjną reakcją samoobronną ciała. Organizm próbuje się odciążyć, przestawić na odżywianie endogenne – wyjaśnia dr Sosnowski.

Co ciekawe, nawet migrenowcy mogą otrzymać ulgę z rąk osteopaty. Na naszym ciele znajduje się kilka punktów, których ucisk i masaż może złagodzić ból. Kolejnym z nurtów współczesnej osteopatii jest psychologia, a konkretnie wpływ emocji na ciało i stan zdrowia. Wywiad podczas pierwszej wizyty zawiera pytania o samopoczucie i zdrowie psychiczne, ponieważ ma to ogromny wpływ na nasze zdrowie. Świadczy o tym cały szereg chorób psychosomatycznych, a także sposób, w jaki ciało zapamiętuje emocje.

- Bez dwóch zdań człowiek, który ciągle martwi się o przyszłość będzie cierpiał z powodu napięć w okolicach szyi, a ten, kto rozpamiętuje wydarzenia zamierzchłe, będzie chodząc wychylał się do tyłu – mówi Ignacy Frajher. - Sylwetka świadczy również o tym czy mamy dużo problemów, czy nie – ci obciążeni garbią się tak jakby dosłownie nieśli ciężki plecak, a chodzenie z "wypiętą klatą" jawi im się jako pozycja zupełnie nienaturalna – dodaje.

Bo jak się okazuje, miejsce bólu nie wskazuje jego przyczyny. To bardzo często tylko objaw. Dlatego według dra Sosnowskiego i Ignacego Frajhera, każde badanie kliniczne powinno być spójne jak puzzle. Problem w tym, że składa się na nie nieskończona ilość elementów. Tak skomplikowane jest ludzkie ciało. - Dlatego celem każdego lekarza, w moim odczuciu, powinno być odkrywanie jak największej ilości puzzli, by móc ułożyć jak największy obszar nieskończonej układanki. Medycyna holistyczna to podejście rozsądne i uczciwe. W moim odczuciu, jedyne słuszne – komentuje dr Sosnowski.

z natemat.pl

[marika34]

Osteopatia to stosunkowo nowa dziedzina, dlatego tez wiele osób niewiele o niej wie oraz ma problemy z przekonaniem sie do niej. Warto jest jednak sobie o niej więcej poczytać ponieważ zabiegi takie mogą przynieśc naprawdę wiele korzyści dla naszego organizmu:

Moim zdaniem, jeśli terapeuta ma ku temu odpowiednie wykształcenie i doświadczenie, a nie jest samozwańczym "kręgarzem", to warto spróbować.

Tylko polecam dobrze sprawdzić miejsce. http://i-medycyna.pl/co-t...mi-sie-zajmuje/