[massagewarsaw]

Zespoły bólowe kręgosłupa to jedna z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów po pomoc medyczną. Przeważająca większość populacji przynajmniej raz w życiu odczuwała ból kręgosłupa, który utrudnił bądź uniemożliwił zakończenie rozpoczętej czynności. Coraz częściej problem ten dotyczy osób przed 30 rokiem życia, a także młodzieży i dzieci.

Kręgosłup spełnia rolę podporową, ochronną, stabilizującą, amortyzacyjną i ruchową. Czynność kręgosłupa można określić jako kompromis pomiędzy największą stabilnością, a pożądaną ruchomością. W obrębie kręgosłupa istnieje kilka bardzo ważnych mechanizmów mających kontrolować, regulować, ograniczać, czy też zapobiegać niektórym ruchom kręgosłupa.

Należą do nich: system mięśni kontrolujących oś kręgosłupa i utrzymujących pionową postawę; fizjologiczne krzywizny zwiększające odporność kręgosłupa na obciążenia, bardzo silny system więzadeł i pierścieni włóknistych krążków międzykręgowych, torebek stawowych, jądra miażdżyste, stawy międzykręgowe i wyrostki stawowe. Zaburzenie fizjologii pracy chociaż jednego z tych mechanizmów może objawiać się bólem kręgosłupa.

Ból może lokalizować się na każdym odcinku kręgosłupa: odcinek szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy, guziczny lub dawać objawy bólowe do kończyn.

Zespół bólowy kręgosłupa może być spowodowany różnymi przyczynami:

przeciążeniami statycznymi i dynamicznymi,
wadliwym stereotypem postawno- ruchowym,
wrodzonymi wadami kręgosłupa,
zmianami pourazowymi i zwyrodnieniowymi stawów kręgosłupa,
złamaniami,
wypuklinami lub przepuklinami jądra miażdżystego,
urazami więzadeł i mięśni,
procesami zapalnymi,
chorobami metabolicznymi,
fibromialgią,
nowotworami (pierwotnymi i przerzutowymi),
bólami o nieznanej przyczynie.

Objawy związane z bólami kręgosłupa to m.in.:

ograniczenie zakresu ruchu (hybomobilność),
uczucie „zablokowanie” w kręgosłupie – ból o charakterze ostrym lub tępym,
nadmierna ruchomość w stawach kręgosłupa (hypermobilność),
ból pochodzenia mięśniowego (tkliwość dotykowa lub uciskowa),
bóle i zawroty głowy,
ból receptorowy (niezależny od ucisku struktury nerwowej),
ból reflektoryczny w tkankach miękkich,
ból neuralgiczny o ostrym charakterze „jak porażenie prądem”, ból promieniujący określonym szlakiem wzdłuż kończyny, dający uczucie mrowienia, palenia,
ubytki czuciowe lub ruchowe kończyn,
w rzadkich przypadkach pojawiają się dolegliwości pęcherzowe lub jelitowe powodujące problemy z oddaniem moczu i/lub kału.

Diagnostyka

W naszym Centrum dokładne przeprowadzenie szczegółowej analizy dolegliwości bólowych pacjenta ma znaczenie pierwszorzędne. Problem bólowy może wynikać z dysfunkcji stawu, nerwu lub mięśnia, bądź z wszystkich tych struktur jednocześnie. Przeprowadzenie badania według ściśle określonego protokołu diagnostycznego oraz według szczegółowo opracowanego schematu badania z wykorzystaniem wielu precyzyjnych testów pozwala na odnalezienie przyczyny bólu.

Ból jaki towarzyszy pacjentowi – nawracający w stanach ostrych, przewlekły, „przechodzony” i długo lekceważony, z czasem może doprowadzić do zaburzenia pracy między poszczególnymi grupami mięśniowymi, przeciążania kolejnych struktur, czy też do pogorszenia postawy ciała co tylko może nasilać lub wyzwolić nowe dolegliwości bólowe.

Terapia

W zależności od zajętej struktury, dolegliwości bólowych i indywidualnych uwarunkowań pacjenta w terapii stosujemy:

pozycje ułożeniowe,
wyciągi trakcyjne,
wyciągi pulsacyjne,
ćwiczenia wg metody McKenziego,
techniki z zakresu Terapii Manualnej,
ćwiczenia wg metody PNF,
mobilizacje, neuromobilizacje, techniki wpływające na zmianę biochemiczną bolesnych struktur,
osteopatię.

Cele terapii

ograniczenie lub zlikwidowanie objawów bólowych,
ustąpienie miogelozy wokół zajętego boleśnie stawu,
rozluźnienie mięśni,
poprawa konsystencji i składu mazi stawowej,
zmniejszenie ucisku nerwu poprzez zwiększenie przestrzeni wokół niego,
redukcja zniekształcenia pierścienia włóknistego lub przemieszczenie wypukliny jądra miażdżystego do strefy bezbólowej,
zabezpieczenie przed nawrotami dolegliwości,
codzienna profilaktyka.

Po ustąpieniu dolegliwości bólowych, wprowadzamy delikatne ćwiczenia, a następnie odpowiednio dobieramy trening funkcjonalny. Na każdym etapie rehabilitacji odbywa się odpowiednia edukacja pacjenta dotycząca automobilizacji, oraz przyjmowania odpowiednich nawyków ruchowych.

Celem podjętych działań jest nie tylko zredukowanie przyczyny bólu i samego bólu, ale jak najlepsze przygotowanie kręgosłupa do obciążeń i powrót pacjenta do rzeczywistości - do czynnej działalności w środowisku rodzinnym, zawodowym, do podejmowania aktywności fizycznej.

Wskazaniami do rehabilitacji zespołów bólowych kręgosłupa są m.in.:

bóle kręgosłupa w odcinku szyjnym, piersiowym, lędźwiowym, krzyżowym,
bóle kręgosłupa o podłożu mechanicznym,
problemy dotyczące korzenia nerwowego,
dyskopatie,
kręgozmyk,
zmiany degeneracyjne krążka międzykręgowego,
bóle głowy (migreny), bóle karku, bóle pleców,
rwa barkowa, rwa kulszowa - towarzyszy ból promieniujący określonym szlakiem wzdłuż kończyny, dający uczucie mrowienia, palenia, drętwienia,
bóle przeciążeniowe kręgosłupa (np. świeży postrzał po dźwignięciu ciężaru),
bóle kręgosłupa w następstwie skrzywienia kręgosłupa u dzieci, młodzieży, dorosłych,
opasujące bóle w klatce piersiowej,
bóle kręgosłupa w przebiegu ciąży i po jej rozwiązaniu,
zespoły bólowe po urazach komunikacyjnych i sportowych.

Przeciwwskazaniami do rehabilitacji są:

zmiany nowotworowe układu kostnego (pierwotne, przerzutowe),
stany zapalne układu kostnego,
złamania kręgosłupa,
niewydolność krążenia w zakresie tętnic domózgowych,
brak współpracy ze strony chorego.