Polecane produkty

Stoły do masażu

Linki sponsorowane




Poprzedni temat «» Następny temat
Rehabilitacja w zespole zawrotu szyjnego
Autor Wiadomość
massagewarsaw 
leki przeciw pasozytom grzybom sprzedam apteka


Pomógł: 15 razy
Dołączył: 05 Lut 2008
Posty: 7181
Skąd: bangkok warszawa
Wysłany: 2016-02-23, 18:33   Rehabilitacja w zespole zawrotu szyjnego

Katarzyna Włodarczyk, Katarzyna Pawlak-Osińska

Zawroty pochodzenia szyjnego w praktyce klinicznej obserwowane
są jako najczęstsze zaburzenia przedsionkowe. Definicja
zawrotu szyjnego jest terminem lokalizacyjnym, uwypuklającym
przyczynę schorzenia, umiejscowioną w anatomicznym regionie
szyi. Leczenie tego typu zawrotu opiera się między innymi na
fizjoterapii, której rola wydaje się być istotna.

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie różnorodnych
technik i metod postępowania rehabilitacyjnego u chorych
z zawrotami szyjnymi. Metodyka tej fizjoterapii uwzględnia
cel nadrzędny, którym jest dążenie do normalizacji napięć
w tkankach miękkich szyi: w mięśniach, więzadłach, powięziach,
co wtórnie wpływa również na poprawę krążenia w naczyniach
dogłowowych. Skutkuje to uzyskaniem prawidłowej ruchomości
odcinka szyjnego kręgosłupa, głównie poprzez przywracanie
fizjologicznych długości mięśni. Punktowe uszkodzenia szyi
poddaje się terapii manualnej, terapii punktów spustowych,
stosuje się relaksację poizometryczną uszkodzonych mieśni
oraz masaż klasyczny. Istotną składową kompleksowej fizjoterapii
zawrotu szyjnego jest trening proprioceptywny, który
uwrażliwia receptory czuciowe, pomaga w koordynacji ruchu,
a powtarzany sekwencyjnie staje się treningiem habituacyjnym.

Celem wzmocnienia i utrwalenia uzyskanych efektów rehabilitacji
stosuje się wybrane postacie fizykoterapii – termolecznictwo,
elektroterapię czy balneoterapię. Nowoczesną, nieinwazyjną
i długofalową metodą fizjoterapii jest kinesiotaping, oferujący separację
poszczególnych warstw szyi z poprawą ich sprężystości
i trofiki dzięki oklejaniu plastrami o specjalnej strukturze.

Obecnie fizjoterapia, dzięki różnorodności proponowanych metod,
jest coraz częściej wykorzystywana przez otoneurologów
w terapii zaburzeń przedsionkowych pochodzenia szyjnego.

Postępowanie rehabilitacyjne

Po uzyskaniu pełnego, szczegółowego obrazu
diagnostycznego należy dokonać oceny całościowej
postawy, sprawności i efektywności ruchowej
pacjenta, w tym odcinka szyjnego, uwzględniając
ustawienie głowy, napięcie i bolesność mięśni oraz
zakres ruchów szyi. Obecność deficytów w zakresach
ruchomości wskazuje na wzmożone napięcia i/lub
przykurcze poszczególnych mięśni, które warunkują
asymetrię propriocepcji szyjnej, jednej z głównych
przyczyn zawrotu szyjnego [4].

W nowoczesnym modelu postępowania fizjoterapeutycznego
wyróżnić można szereg metod
używanych w leczeniu zespołu zawrotu szyjnego.

Zaliczyć do nich możemy: kinezyterapię, terapię manualną,
fizykoterapię, a także jedną z najnowszych
form czyli kinesiotaping.

Celem nadrzędnym działań rehabilitacyjnych
jest dążenie do:

– uzyskania normalizacji dysfunkcji tkanek miękkich,
– wyrównania napięć mięśniowych na drodze
rozluźniania mięśni tonicznych i wzmocnienia
fazowych,
– normalizacji powstawania impulsów proprioceptywnych
w tkankach miękkich szyi,
– poprawy trofiki składowych struktur drogi przedsionkowej,
– reedukacji pacjenta w zakresie profilaktyki przeciążeniowej
[5].

Kinezyterapia czyli leczenie ruchem w rehabilitacji odcinka szyjnego

W skład skompensowanego postępowania rehabilitacyjnego
wchodzić powinien trening odcinka
szyjnego kręgosłupa, który zakłada dążenie do
wyrównania napięć mięśniowych i zachowania lub
poprawy zakresów ruchomości odcinka. Tu wyróżnia
się: stretching, ćwiczenia czynne wolne oraz ćwiczenia
wzmacniające – izometryczne. Każdorazowo trening
rozpoczynać należy właśnie od stretchingu, albowiem
przywrócenie fizjologicznych długości mięśni jest przepustką
do dalszego postępowania, w tym wzmacniania
osłabionych grup mięśniowych, co nigdy nie czyni się
w odwrotnej kolejności [6,7]. Po próbie rozciągnięcia
mięśni podczas strechingu – pacjent wykonuje szereg
sekwencji ruchów w podstawowych zakresach: zgię-
cie, wyprost, zgięcia boczne i rotacje celem pracy nad
utraconymi zakresami ruchów.

Wstęp

Szyja jest obszarem anatomicznym charakteryzującym
się bogactwem struktur miękkich i kostnych,
których uszkodzenia mogą zaburzać zarówno morfologię,
jak i czynność zmysłu równowagi. Zaburzenia
te mogą dotyczyć bezpośredniego sąsiedztwa
pierwotnej patologii szyjnej tj. być zlokalizowane na
przebiegu szyjnym drogi przedsionkowej, ale także
mogą rzutować na obszary dalsze np. wywołując
niedokrwienie pnia mózgu.

W praktyce klinicznej tak właśnie zdefiniowane
zawroty pochodzenia szyjnego obserwowane są
najczęściej. Przegląd epidemiologiczny przyczyn
zawrotów u kolejnych 100 pacjentów, którzy byli
hospitalizowani w naszej Klinice w ciągu ostatnich
miesięcy wykazał, że zawrót o udokumentowanym
podłożu szyjnym stwierdzono aż u 22% badanych.

Etiologiczne poszukiwanie przyczyn zawrotów głowy
wykazuje, że zmiany kręgosłupa szyjnego (kostne,
stawowe lub/i więzadłowe oraz zaburzenia jego
ruchomości) notuje się spośród wszystkich schorzeń
towarzyszących zawrotom – w największej liczbie
przypadków: w naszej obserwacji u 93% pacjentów.

Druga co do częstości występowania chorobą, której
obecność może być pierwotnym źródłem zaburzeń
układu równowagi to nadciśnienie tętnicze – wystę-
powało ono u 28% chorych. Najważniejszą jednak
uwagą z punktu widzenia doniosłości podjętego
tematu rehabilitacji przedsionkowej – jest fakt, że
tak często omawiane na łamach literatury przedmiotu,
napadowe zawroty głowy ze zmiany poło-
żenia (BPPV) w naszym materiale są bardzo rzadkie
– wśród 100 chorych, żaden nie demonstrował tej
jednostki chorobowej.

Jeśli taka statystyka wydaje się
zaskoczeniem dla czytelnika, któremu rehabilitacja
zawrotów być może kojarzy się przede wszystkim
z manewrami otolitowymi, to przyczyny należałoby
upatrywać raczej w precyzji diagnostyki BPPV, a nie
w rozbieżności co do przekroju etiologicznego leczonych
chorych. Niemniej, doniesienia bibliograficzne
o wiodącej częstości występowania BPPV w praktyce
otoneurologicznej wydają się być zawyżone.

Zatem, powracając do tematu zawrotu szyjnego
– szczegółowa diagnostyka przedsionkowa (przedstawiona
w poprzedniej pracy) odgrywa kluczową
rolę dla jego rozpoznania, a następnie dla doboru
odpowiedniej formy rehabilitacji i dalszego prowadzenia
pacjenta.

Choć rola fizjoterapii w nowoczesnym modelu
leczenia zawrotów wydaje się być bezsprzeczna,
pamiętać należy, iż skupia się ona na uzyskaniu
normalizacji czynności układu ruchu, jako końcowego
efektu eliminacji „iluzji ruchu” (zawrotów)
oraz zaburzeń statycznych i dynamicznych.

Terapia odcinka szyjnego nie będzie jednak
kompletna bez wprowadzenia ćwiczeń wzmacniających,
polegających na treningu izometrycznym.

W przypadku delikatnych struktur kręgosłupa
szyjnego, ten rodzaj ćwiczeń wzmacniających jest
najbezpieczniejszy, a dodatkowo zapewnia szybki
wzrost siły mięśniowej. Stabilizacja mięśniowa
odcinka szyjnego jest bezwarunkowym etapem
rehabilitacji, albowiem dopiero obudowanie właś-
ciwym gorsetem mięśniowym zapewnia prawidłowe
funkcjonowanie kręgosłupa. Ważne jest, aby etap
wzmacniania wprowadzać dopiero po uzyskaniu
rozluźnienia mięśni hipertonicznych.

By zachować uzyskane efekty rozluźniania
i wzmacniania, a także zabezpieczyć pacjenta przed
pogorszeniem stanu funkcjonalnego przeprowadza
się reedukację przeciwprzeciążeniową. Dotyczy ona
kształtowanie prawidłowych nawyków ruchowych,
w tym nawyków prawidłowej postawy i utrzymania
głowy (tzw. „szkoła pleców”), unikania przeciążeń,
dbałości o zdrowy sen, ergonomiczną organizację
czynności zawodowych, prawidłowe podnoszenie
ciężarów itp. [8-10].

Rola treningu propriocepcji jako szczególnej formy kinezyterapii

W kompletnym leczeniu kinezyterapeutycznym,
obok rehabilitacji górnego odcinka kręgosłupa,
nie może zabraknąć treningu propriocepcji.

W przypadku zawrotów pochodzenia szyjnego,
w tym szczególnego ich typu tj. zawrotu somatosensorycznego,
przyczyny poszukuje się docelowo
w uszkodzeniu szlaków czuciowych. Zaburzenia
impulsacji proprioceptywnych mogą powstać
w patologicznie napiętych mięśniach, co manifestuje
się brakiem prawidłowych szyjnych odruchów
kompensacyjnych.

Prowadzenie rehabilitacji odcinka
szyjnego winno współistnieć z bodźcowaniem
czucia głębokiego, pochodzącego z innych, niż
szyja, obszarów ciała. Takie działanie uruchamia
zarówno mechanizmy naprawcze w propriocepcji
szyjnej, jak i pozwala na poprawne scalanie
informacji czuciowych (aferentnych) płynących
z całościowo pojmowanego czuciowego receptora
przedsionkowego.

Znaczenie impulsacji proprioceptywnej
wzrasta wraz z wiekiem chorych, dlatego
jej wspomaganie i kształtowanie winno przybierać
na sile wraz z upływem lat życia [11]. Poprawnie
przeprowadzony trening proprioceptywny stać się
może ćwiczeniami habituacyjnymi, gdy mnogość
powtórzeń pozycji newralgicznych dla powstania
zawrotu wyzwoli mechanizmy ośrodkowego torowania
i scalania informacji z uszkodzonych struktur
przedsionkowych.

Trening proprioceptywny powinien zawierać
ćwiczenia równoważne, ćwiczenia koordynacji ruchowej
i czucia ciała w przestrzeni. Zakładane cele
to: pełniejsza stabilizacja i szybsze reakcje nerwowe
oraz poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Ten typ treningu wymaga odpowiedniego rodzaju
sprzętu rehabilitacyjnego: podłoża o zmiennej twardości
lub podłoża ruchomego (ryc. 1). Ćwiczenia
wykonuje się kolejno z kontrolą oraz bez kontroli
wzrokowej.

Ważne jest, by systematycznie podnosić
poziom trudności i zmniejszać pole podparcia oraz
przechodzić od pozycji niskich (w siadzie, pozycji
kucznej) aż do ćwiczeń w pozycji stojącej oraz
w chodzie (ryc. 2, 3, 4) [3,4,12-14].

Posługując się kinezyterapią, jako formą leczenia
ruchem, należy pamiętać także o modelach terapii
nieordynowanych powszechnie, a mających silny
wpływ na układ równowagi jako całości. Mowa tu
o sportach codziennych: pływaniu, tańcu, nordic
walking, jodze, pilates, czy też trudniejszych i bardziej
urazowych, ale nie wykluczonych sportach,
takich jak jazda na rolkach czy sztuki walki.

Ich wpływ na koordynację ruchowo-wzrokową, stabilność
narządu ruchu i stałe kształtowanie poprawnej
i szybkiej percepcji środka ciężkości czynią je łatwo
dostępną i bardzo skuteczną formą rehabilitacji, nie
wspominając już o przyjemności z jej korzystania.

Co ciekawe, badania Jahn’a i wsp. [15] wykazały, że
im szybciej człowiek porusza się, tym jego koordynacja
ruchowa jest sprawniejsza. Zachęca to chorych
z zawrotami głowy do podjęcia wysiłku biegania,
bardziej niż wolnych spacerów [15].

Poizometryczna Relaksacja Mięśni (PIR)

Hamowanie napięcia mięśni sposobem poizometrycznej
relaksacji jest jedną z najszybszych
i najskuteczniejszych metod leczenia bolesnych
przykurczy i skróconych mięśni. W postępowaniu
z zawrotami pochodzenia szyjnego, gdy wnikliwa
diagnostyka przedsionkowa wskazuje na przyczynę
nerwowo-mięśniową ten rodzaj terapii jest bezwzględnie
konieczny. Celem jest uzyskanie fizjologicznych
norm elastyczności mięśni oraz walka
z bólem. Niewątpliwą zaletą PIR jest możliwość
wykonywania autoterapii (samodzielnie przez
pacjenta) po szczegółowym przeszkoleniu przez
terapeutę.

Terapii poddaje się te mięśnie, których
przykurcz objawia się rzeczonymi zawrotami głowy,
bólami głowy i okolicy podpotylicznej, szumami
usznymi, bólem między łopatkami. Relaksacji
poddaje się m.in. mięśnie: czworoboczny karku
w jego części zstępującej, dźwigacz łopatki, mięśnie
podpotyliczne i mostkowo-obojczykowo-sutkowe
(ryc. 5, 6) [16].

Terapia punktów spustowych

Przywrócenie balansu napięć mięśniowych
w odcinku szyjnym jest, jak już wspomniano,
głównym kierunkiem działań fizjoterapetucznych.
Terapia punktów spustowych jest najprawdopodobniej
najszybszą formą rozluźniania hipertonicznych
struktur. Tworzą się one w przeciążonych lub uszkodzonych
tkankach miękkich. Leczenie punktów
spustowych jest idealną formą dopełniającą terapeutyczne
rozluźnianie tkanek miękkich.

Mięśnie zawierające punkty spustowe i poddawane
terapii w leczeniu szyjnych zawrotów
głowy to mięsień czworoboczny, dźwigacz łopatki,
mięśnie podpotyliczne, pochyłe, mostkowo-obojczykowo-sutkowe,
podgrzebieniowe, płatowate
głowy, skroniowe i szerokie szyi. Terapia polega na
zdiagnozowaniu odpowiedniego punktu i uciskaniu,
sposobem rozcierania kołowego go do momentu
odczucia rozluźnienia tkankowego [17-19].

Terapia manualna

W niektórych przypadkach zawrotów pochodzenia
szyjnego jedyną skuteczną formą leczenia,
ze względu na bezsporną przyczynę organiczną
zlokalizowaną punktowo, są zabiegi terapii manualnej
– terapii stawowej w obszarze odcinka szyjnego
i piersiowego. Dotyczą one dysfunkcji spowodowanych
zaburzeniami czynnościowymi stawów
w konkretnych segmentach kręgosłupa. Zawroty
towarzyszą najczęściej zablokowaniu w segmencie
głowowo-szczytowym C0-C1, stawów C2-C3 oraz
C6 do Th3, jak również, co jest ciekawe z punktu
widzenia otolaryngologa – stawów skroniowo-żuchwowych.

Ze względu na wysokie ryzyko pracy na
odcinku szyjnym zabiegi manualne w tej okolicy
może wykonywać wyłącznie wykwalifikowany
terapeuta manualny lub osteopata [20,21].

Masaż klasyczny

Masaż jako „leczniczy dotyk” znany był już 3000
lat p.n.e. Stosować go można jako formę wspomagającą
i utrwalającą uzyskane już efekty terapeutyczne.
Jak powszechnie wiadomo wpływa on na
większość układów organizmu. W terapii zawrotów
najważniejsze jest przywrócenie rozluźnienia tkanek
miękkich, normalizacja tonusów mięśniowych,
miejscowa poprawa ukrwienia i trofiki, działanie
przeciwbólowe i zmniejszenie napięcia psychicznego
[22,23]. Odpowiednio wykonany – pod względem
precyzji i sekwencji ruchów, jak i czasu trwania – jest
on korzystny, zarówno w zawrotach szyjnych pochodzenia
proprioceptywnego jak i naczyniowego.

Fizykoterapia (z wykorzystaniem praw fizyki)
Korzystając z całego wachlarza metod jakie oferuje
współczesna fizjoterapia w leczeniu zawrotów
pochodzenia szyjnego należy mieć na uwadze, także
i fizykoterapię.

W celu zmniejszenia bólu, rozluźnienia mięśni,
poprawy miejscowego ukrwienia i trofiki, pobudzenia
przemiany materii posłużyć można się:

– termoterapią: okłady żelowe, termofor z gorącą
wodą, okłady z parafiny, naświetlanie lamą bioptron
lub sollux, okłady borowinowe, fango,
– elektroterapią: prądy diadynamiczne,
– ultradźwiękami: akustyczne działanie mechaniczne
powoduje mikromasaż tkanek,
– hydroterapią: kąpiele perełkowe [24,25].

Kinesiotaping

Jest jedną z najnowocześniejszych metod terapeutycznych,
polegającą na oklejaniu wybranych
partii ciała plastrem o specjalnej strukturze. Jego
niebywałą zaletą jest działanie całodobowe. W zależności
od formy aplikacji uzyskujemy zarówno
poprawę propriocepcji poprzez zmniejszenie napięcia
mięśniowego oraz poprzez wzrost stymulacji
skórnych mechanoreceptorów, jak i polepszenie
mikrookrążenia i osłabienie odczuwania bólu, ograniczającego
sprawność ruchową i zniechęcającego
do kinezyterapii. Kinesiotaping (specjalny rodzaj
plastra) poprzez swoją technologiczną strukturę nie
ogranicza ruchów, dzięki czemu jest świetną formą
wspomagającą i uzupełniającą leczenie pozostałymi
metodami. Jednocześnie spełnia też psychologiczną
funkcję: pacjent widzi aplikację, co utrzymuje
go w świadomości o trwającym leczeniu (ryc. 7)
[26,27].

Dzięki niebywałemu postępowi współczesnych
metod terapeutycznych dziś dysponujemy potęż-
nym orężem rozmaitych technik rehabilitacyjnych.

Zawroty głowy pochodzenia szyjnego są taką jednostką,
w której, przy współpracy wyspecjalizowanego
zespołu- lekarza diagnosty i farmakoterapeuty
zarazem oraz fizjoterapeuty, można nieść choremu
szybką i długofalową pomoc. Należy życzyć sobie,
by coraz to większe grono otoneurologów w trosce
o dobro pacjenta z zawrotami głowy pochodzenia
szyjnego świadomie i często sięgało do tak burzliwie
rozwijającej się dziedziny medycyny, jaką jest
fizjoterapia.

1. Strupp M, Glaser M, Karch C, Dieterich M, Brandt T. The
most common form of dizziness in middle age: phobic
postural vertigo. Nervearzt 2003; 74: 911-4.
2. Pierchała K. Zawroty szyjne. Vertigo Forum 2009; 1(2):
19-26.
3. Pierchała K, Janczewski G. Zawroty głowy pochodzenia
szyjnego. (w) Zawroty głowy. Ośrodek Informacji
Naukowej OINPHARMA, Warszawa 2008; 145-9.
4. Marszałek S. Rola fizjoterapeuty w terapii zawrotów głowy
pochodzenia szyjnego. Vertigo Forum 2009; 1(2): 14-18.
5. Chaitow L, Fritz S. Techniki terapeutyczne powiązane
z masażem. (w) Masaż leczniczy. Bóle dolnego
odcinka kręgosłupa i miednicy. Dziak A (red.). Elsevier
Urban&Partner, Wrocław 2009; 79-101.
6. Zembaty A. Ćwiczenia kinezyterapii miejscowej (lokalnej).
(w) Kinezyterapia. Tom II. KASPER, Kraków 2003;
13-99.
7. Listkowski M. Gdzie i kiedy wskazane jest stosowanie
stretchingu? (w) Stretching sprawność i zdrowie. Listkowski
M (red.). Łódź 1994; 7-8.
8. Kiesewetter C. Techniki podstawowe. (w) Poradnik
fizjoterapeuty. Bober B, Schaller J (red.). Zakład Narodowy
im. Ossolińskich, Wrocław 2001; 41-42.
9. Rakowski A. Profilaktyka bólów i dolegliwości
odkręgosłupowych. (w) Kręgosłup w stresie. GWP, Gdańsk
2004; 212-24.
Piśmiennictwo
10. Frank A. „Szkoła pleców”. (w) Poradnik fizjoterapeuty. Bober
B, Schaller J (red.). Zakład Narodowy im. Ossolińskich,
Wrocław 2001; 154-56.
11. Strupp M, Arbusow V, Borges Pereira C, Dietrich M, Brandt
T. Subjective straight-ahead during neck muscle vibration:
effects of ageing. Neuroreport 1999; 10: 3191-4.
12. Guskiewicz KM, Perrin DH. Research and clinical
applications of assessing balance. J Sport Rehab 1996; 5:
45-63.
13. Lephart SM, Fu FH. The role of proprioception in the
treatment of sports injuries. Sport Exerc Injury 1995; 11(1):
96-102.
14. Jener-Kief A. Metoda Kleina-Vogelbacha – funkcjonalna
nauka ruchu. (w) Poradnik fizjoterapeuty. Bober B, Schaller
J (red.). Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław
2001; 123-4.
15. Jahn K, Strupp M, Schneider E, Dieterich M, Brandt T.
Differentail effects of vestibular stimulation on walking
and running. Neuroreport 2000; 11: 1745-8.
16. Lisowski J, Hagner W. Niezbędne podstawy teoretyczne.
(w) Terapeutyczna moc rozciągania mięśni. Remedium,
Włocławek 2005; 10-15.
17. Chaitow L, Fritz S. Mapy oraz inne sposoby lokalizowani
punktów spustowych. (w) Masaż leczniczy. Badanie
i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów spustowych.
Saulicz E (red.). Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2009;
45-59.
Włodarczyk K, Pawlak-Osińska K. Rehabilitacja w zespole zawrotu szyjnego 61
18. Saulicz E. Zaburzenia czynnościowe narządu ruchu. (w)
Kinezyterapia. Tom I. Zembaty A (red.). KASPER, Kraków
2003; 89-99.
19. Materiały szkoleniowe – Zintegrowane techniki na tkanki
miękkie – punkty spustowe, ból i napięcie mięśni. Ed
Wilson, BA MCSP SRP, Kraków 2007.
20. Stodolny J. Istota i objawy kliniczne najważniejszych
zespołów zaburzeń czynnościowych. (w) Choroba
przeciążeniowa kręgosłupa. NATURA, Kielce; 75-110.
21. Hartman L. Przeciwwskazania i środki ostrożności.
(w) Podręcznik technik osteopatycznych w leczeniu
manualnym kręgosłupa i stawów obwodowych. Stodolny J
(red.). ZL Natura Kielce; 23-30.
22. Zborowski A. Wpływ masażu klasycznego na tkanki. (w)
Masaż klasyczny. Cz. 1. AZ, Kraków 2004; 38-45.
23. Riggs A. Czym jest masaż tkanek głębokich? (w) Masaż
tkanek głębokich. Wizualny przewodnik po technikach.
Medicon 2008; 40-41.
24. Rohde J, Kolster B, Kruft V. Hydro- i balneoterapia. (w)
Poradnik fizjoterapeuty. Bober B, Schaller J (red.). Zakład
Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2001; 207-25.
25. Mika T. Prądy diadynamiczne (DD), zwane inaczej prądami
Bernarda; Działanie biologiczne ultradźwięków. (w)
Fizykoterapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
1997; 216-21, 345-50.
26. Materiały szkoleniowe – Kinesiology Taping kurs
podstawowy, K-Active Association, Warszawa 2008.
27. Halseth T, McChesney JW, DeBeliso M, Vaughn R, Lien
J. The effects of KinesioTM Taping on proprioception at
the ankle. J Sports Sci Med 2004; 3: 1-7.
 
     
Linki sponsorowane
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Styl zmodyfikowany dla e-Masaz.pl, Mapa witryny, Regulamin forum

Wyszukiwanie w Google

Partnerzy forum
Gabinety masażu Kurs masaż tajski Fizjoterapia Rehabilitacja
Forum korzysta z plików cookies. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Kopiowanie materiałów bez zgody administracji zabronione. Administracja nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi użytkowników oraz materiały przez nich przesłane. Witryna ma charakter informacyjny. Administracja nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody spowodowane wykorzystaniem przez użytkownika informacji zawartych na forum.
Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 12
Reklamy

Linki sponsorowane



Stoły do masażu

Stoły do masażu

Szkoła masażu

Masaż




Ostatnio na forum



Zapraszamy na FB