[massagewarsaw]

W poście tym przedstawię mój pogląd na temat małej skuteczności leczenia, rehabilitacji i profilaktyki schorzeń kręgosłupa.

Od kilku lat zastanawia mnie dość powszechne zjawisko w naszym kraju.

Z jednej strony co roku uczelnie medyczne wypuszczają świetnie wykształconych lekarzy i fizjoterapeutów. Z drugiej strony ilość osób z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa z roku na rok rośnie, a nie maleje. Teoretycznie powinno być odwrotnie. Rośnie ilość specjalistów od leczenia i rehabilitacji schorzeń kręgosłupa. Ilość Polaków jest mniej więcej stała. Więc dlaczego przy większej ilości specjalistów od leczenia i rehabilitacji kręgosłupa ilość osób chorych z dolegliwościami kręgosłupa wzrasta?

Odpowiedź na to pytanie jest wielopłaszczyznowa i często niejednoznaczna. Jako osoba, która skutecznie pozbyła się swoich dolegliwości bólowych kręgosłupa spróbuję przedstawić swój pogląd na ten temat. Być może dla części z Państwa moje doświadczenie w tym temacie będzie twórczą inspiracją bądź nawet nadzieją, że nie wszystko jest jeszcze stracone i że jest jeszcze szansa skutecznie pozbyć się dolegliwości bólowych kręgosłupa.

W każdej jednostce chorobowej, aby skutecznie leczyć należy chorobę zdiagnozować, następnie poznać przyczyny choroby, a potem zastosować leczenie, rehabilitację i profilaktykę. Moim zdaniem w tym temacie jest dziś wiele nieporozumień, które utrudniają choremu pozbyć się dolegliwości bólowych kręgosłupa.

Więc po kolei.

W jaki sposób diagnozuje się u nas osoby z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa.
Mamy tu dwie metody podejścia do tematu. Pierwsza to metoda teoretyczna, którą promuje się na studiach fizjoterapii - polegająca na zrobieniu badań diagnostycznych za pomocą RTG, a najlepiej MRI lub tomografii komputerowej.

O ile Rtg jest jeszcze realizowane w praktyce przychodni, o tyle MRI lub TG stosuje się dopiero w sytuacjach skrajnych kiedy to dolegliwości bólowe są tak rozwinięte, że pacjent kwalifikuje się na operację kręgosłupa. Drugi temat, to czas realizacji diagnostyki. Na MRI czeka się średnio 6 miesięcy i jak znam życie to nikogo nie interesuje, czy pacjent przez te 6 miesięcy przeżyje i jak te 6 miesięcy przeżyje.

W ten sposób zdesperowani pacjenci szukają pomocy w tzw. innych alternatywnych metodach terapii, z których jedne pomagają, a inne, zamiast pomagać jeszcze bardziej szkodzą. Jak widać – trudno jest leczyć, jeśli od początku do końca nie wiadomo co się leczy. Wynik takiego leczenia jest łatwy do przewidzenia – chorych będzie przybywać, a nie ubywać.

Prześledźmy teraz sam sposób leczenia dolegliwości bólowych kręgosłupa przy optymistycznym założeniu (z góry nieprawdziwym), że diagnostyka została przeprowadzona prawidłowo. W tym przypadku leczenie powinno być realizowane wielokanałowo: fizykoterapia, kinezyterapia, masaż, inne formy leczenia np. akupunktura, techniki manualne itp.

Moje pytanie retoryczne chyba – czy jest ktoś w Polsce, kto poza leczeniem szpitalnym miał te wszystkie formy leczenia zastosowane w pełnym zakresie jednocześnie? Ja takiej osoby nie znam, może Państwo znają taką osobę. Jedna tylko forma leczenia kręgosłupa jest najczęściej nieskuteczna lub mało skuteczna.

Potrzebne jest leczenie wielopłaszczyznowe. A ponieważ nie jest ono realizowane, więc efekt leczenia znowu jest z góry przewidywalny – chorych z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa przybywa, a nie ubywa.

Zajmijmy się teraz rehabilitacją przy założeniu (znowu teoretycznym i nierealnym), że diagnostykę i leczenie przeprowadzono prawidłowo. W tym przypadku potrzebna jest rehabilitacja. Z reguły też tu trzeba działać wszechstronnie, czyli umiejętnie łączyć ze sobą fizykoterapię, masaż, kinezyterapię i techniki manualne.

Pytanie komu z pacjentów udało się uzyskać taką kompleksową rehabilitację? Osobiście nie znam nikogo takiego. Być może Państwo znają takie osoby – wtedy tym osobom szczerze gratuluję zdrowia i profesjonalnej rehabilitacji. W moich realiach nie ma współpracy w tym temacie, więc wynik rehabilitacji zależy tylko i wyłącznie od wiedzy i doświadczenia fizjoterapeutów. W praktyce okazuje się, że fizjoterapeuci często stają na wysokości zadania i skutecznie pomagają pacjentom.

Ale tu znowu jest pewien problem. Fizjoterapeuci na studiach uczeni są szablonowego działania. Jeśli szablon zadziała – super – pacjent szybko odzyskuje zdrowie i sprawność. Jeśli jednostka choroba jest nieszablonowa – rehabilitacja nie zadziała, gdyż fizjoterapeuta nie jest nauczony działania nieszablonowego. Co bystrzejsi fizjoterapeuci potrafią działać nieszablonowo, ale szczęściarzem jest chory, który na takiego fizjoterapeutę trafi.

Drugi temat związany z rehabilitacją to jej ograniczony czas działania - często zredukowany do 2 tygodni. Owszem przy przy prostych dolegliwościach bólowych i prostych jednostkach chorobowych ten schemat rehabilitacji działa. Ale przy jednostkach przewlekłych i skomplikowanych 2 tygodnie rehabilitacji to przysłowiowa butelka w morzu potrzeb. Więc znowu jest to rehabilitacja z założenia nie skuteczna. Bo cóż ma powiedzieć pacjent, który potrzebuje np. pół roku ciągłej rehabilitacji?

Choć na poziomie rehabilitacji dużo dobrego się dzieje w naszym kraju, to jednocześnie jest tu jeszcze dużo obszarów do dopracowania i znowu wynik jest przewidywalny. Niewielka część chorych ma farta i zostaje zrehabilitowana. Jednak druga część, a tych osób jest większość – nadal pozostaje chora, a cały dotychczasowy proces leczenia i zaangażowania wielu osób (lekarzy, fizjoterapeutów) w ciągu kilku miesięcy pójdzie w powietrze i dolegliwości bólowe wrócą i wszystko trzeba będzie zaczynać od nowa.

Załóżmy na zakończenie (teoretycznie oczywiście), że cały proces diagnostyka, leczenie i rehabilitacja zostały przeprowadzone prawidłowo. Chory został wyleczony i zrehabilitowany i co dalej?

Właśnie problem w naszym kraju jest taki, ze dalej się praktycznie nic robi. A na to, aby efekty leczenia i rehabilitacji utrwalić potrzebna jest mądra profilaktyka zdrowotna. Jak znam życie – profilaktyka zdrowotna kręgosłupa w praktyce przez większość osób traktowana jest z przymróżeniem oka.

Czyli niewiele osób przejmuje tym jaki tryb życia prowadzi, jak siedzi, jak leży, jak wstaje, jak ćwiczy (o ile w ogóle ćwiczy), jak się porusza, nie mówiąc o regularnych ćwiczeniach usprawniających. Wszystkim wydaje się, że lekarze i rehabilitanci zrobili swoje i dalej możemy żyć niczym się nie przejmując działając jednocześnie w sposób sprzeczny z profilaktyką kręgosłupa.

Efekt znowu jest przewidywalny. W najmniej oczekiwanym momencie dolegliwości bólowe kręgosłupa wrócą i cały proces diagnostyki, leczenia i rehabilitacji trzeba będzie zacząć od nowa

W tym kontekście powstaje pytanie jak mnie i moim uczniom oraz klientom udało się skutecznie pozbyć się dolegliwości bólowych kręgosłupa.

Dla zachęty pokażuję swoje osiągnięcia zdrowotne na zdjęciach poniżej.

Proszę pamiętać, że w latach 2009-2011 przez 2,5 roku kiedy się przdźwinęłem byłem leczony przez lekarzy i fizjoterapeutów ze skutkiem symbolicznym. Leczenie na 3 miesiące mi pomagało, po czym po 3-6 miesiącach samoistnie bóle kręgosłupa mi wracały uprzykrzając codzienne życie i uniemożliwiając mi normalną pracę zawodową.

W roku 2010 na bóle kręgosłupa byłem leczony nawet w szpitalu uzdrowiskowo-rehabilitacyjnym.

Mogą więc Państwo pójść do dowolnego szpitala uzdrowiskowo-rehabilitacyjnego i spytać się tych pacjentów, jaki efekt zdrowotny chcieliby uzyskać po 4 latach leczenia - taki, jaki uzyskuje 95% leczonych pacjentów na bóle kręgosłupa, czy też taki efekt zdrowotny, jaki ja uzyskałem po 4 latach samoleczenia?

O moich metodach samoleczenia, samorehabilitacji i profilaktyki kręgosłupa napiszę w następnym artykule.

Janusz Danielczyk
Pasjonat ruchu
Szkoła Zdrowego Kręgosłupa. Toruń

[kegoma]

Kręgosłup boli mnie przede wszystkim, gdy siedzę. Kiedy jestem w ruchu znacznie mniej..