[massagewarsaw]

Narastający obrzęk (zwłaszcza limfatyczny) prowadzi zwykle do ograniczenia ruchomości, które często uniemożliwia poprawną lokomocję. Nawet, jeśli sama jama stawowa jest wolna od wzmożonego nacieczenia, to i tak dochodzi do znacznego deficytu zakresu ruchomości ze względu na zarówno samą wielkość poszczególnych elementów kończyny, jak i z powodu sztywniejących (w wyniku zwłóknienia) tkanek.

Dodatkowym czynnikiem utrudniającym lokomocję jest znaczny przyrost masy kończyn często przy jednoczesnym zaniku masy mięśniowej (w wyniku zmniejszonej ruchliwości pacjenta). Bardzo często można zaobserwować, iż powiększone rozmiary kończyn uniemożliwiają ubranie odzieży wierzchniej czy butów, co staje się kolejną przyczyną progresu hypokinezji.

Na dalszym etapie nierzadko dochodzi do otyłości, co w efekcie uniemożliwia normalne funkcjonowanie pacjenta. Zwłóknienia w tkance podskórnej i powięzi utrudniają wzajemny ślizg tkanek, sztywniejąca skóra nie poddaje się prawidłowemu odkształcaniu. Stan taki nie jest jednak w 100% nieodwracalny, ponieważ jeśli tylko brak dodatkowych przeciwwskazań - właściwie każdy z tych czynników można ograniczyć.

Choć praktycznie nie jest możliwe przywrócenie pacjenta do stanu początkowego (przed obrzękiem), to jednak można znacząco poprawić jego lokomocję i samoobsługę.

Kinezyterapia odgrywa ogromną rolę w ograniczaniu progresji obrzęku i jest bezwzględnie wymagana dla zabezpieczenia prawidłowego funkcjonowania całego organizmu.

Pompa mięśniowa przede wszystkim wspomaga powrót krwi żylnej ? jest ona głównym mechanizmem odpowiedzialnym za przepływ krwi w naczyniach żylnych kończyn.
Poprawiając odprowadzanie krwi żylnej powoduje spadek jej ciśnienia (żylnego) na obwodzie ? dzięki czemu zwiększa się resorpcja płynu obrzękowego do układu krwionośnego.

Dodatkowo ćwiczenia prowadzone z wysoką elewacją kończyn, dzięki grawitacji jeszcze bardzie stymulują spadek ciśnienia krwi w żyłach. Obrzęk limfatyczny jednak w mniejszym stopniu zależy od resorpcji żylnej, gdyż balast obowiązkowo limfatyczny (zwany też balastem limfonośnym) - jak sama nazwa wskazuje musi zostać odprowadzony drogą naczyń limfatycznych.

Jednakże kurczące się brzuśce mięśniowe wywierają także pewne oddziaływanie mechaniczne na część naczyń limfatycznych, co stymuluje ich motorykę i przyspiesza odprowadzanie obrzęku. Praca mięśni powoduje także wzrost ciśnienia śródtkankowego, dzięki czemu możliwe jest również przemieszczanie płynu śródmiąższowego ? odprowadzanie obrzęku drogą pozanaczyniową.

Najważniejsze w terapii przeciwobrzękowej są ćwiczenia czynne, jednak także ćwiczenia bierne znajdują tu swoje zastosowanie. Wspomagają one poprawę ślizgu i stanowią profilaktykę ograniczenia ruchomości pochodzenia mięśniowego lub aparatu torebkowo więzadłowego

Do takich ograniczeń dochodzi, gdy zbyt słabe mięśnie nie potrafią poruszać kończyną w pełnym zakresie ruchomości (na ile pozwalają gabaryty samej kończyny). Odpowiednio prowadzona kinezyterapia zwiększa siłę mięśni i przeciwdziała otyłości.

Czy jednak każda forma wysiłku jest wskazana u pacjentów z obrzękiem limfatycznym? ? Nie!