[administrator]

Dominik Zaremba, niepełnosprawny ze Słupska, założył salon masażu, bo nikt go nie chciał zatrudnić na stałe. Udowadnia, że można sobie poradzić bez pomocy.

Pan Dominik jest osobą niedowidzącą. Mimo to przez całe życie próbował sobie samodzielnie radzić. Zdecydował się na naukę w Wojewódzkim Zespole Szkół Medycznych w Słupsku, gdzie na poziomie policealnym ukończył kierunek dający uprawnienia do masażu.

- Wybrałem zawód masażysty, bo on nie wymaga dobrego wzroku. Ważne są za to sprawne ręce. Poprzez dotyk można się doskonale zorientować, jak należy postępować z pacjentem - tłumaczy trzydziestolatek.

Jednak w praktyce rzeczywistość okazała się o wiele bardziej skomplikowana niż przypuszczał, gdy wybierał zawód.

- Dużo się mówi o pomocy dla niepełnosprawnych, ale gdy zacząłem szukać pracy, to w żadnej z firm, które odwiedziłem, nie zaoferowano mi stałego zatrudnienia. Pracowałem tylko dorywczo i cały czas musiałem udowadniać, że jestem lepszy od osób pełnosprawnych - mówi pan Dominik.

Ostatecznie pół roku temu zdecydował się rozpocząć działalność gospodarczą na własną rękę.

- Zastanawiałem się nad wystąpieniem o dotację dla osób bezrobotnych, które tworzą własną firmę. Po dyskusji w rodzinie doszedłem jednak do wniosku, że byłoby to ryzykowne, bo gdyby interes nie wyszedł, to musiałbym zwracać pieniądze - opowiada pan Dominik.

Dlatego zdecydował się na działanie małymi krokami. Znalazł i wynajął pomieszczenie przy ul. Romera, gdzie przy pomocy rodziców i znajomych urządził salon masażu.

- Kupiłem stół do masażu. Z programu PFRON "Komputer dla Homera" udało mi się wcześniej zdobyć laptopa, w którym stworzyłem rejestr pacjentów. I tak zacząłem pracę na własną rękę - opowiada pan Dominik.

Początkowo pracował trochę na zasadzie wolontariatu. Nawiązał kontakt ze stowarzyszeniem "Amazonek", aby przekonać kobiety po mastektomii, że może im pomóc. - Stopniowo zacząłem przekonywać do siebie klientów, którzy odnajdywali mnie po tym, jak od znajomych dostali dobre rekomendacje - zdradza masażysta.

Teraz oferuje już masaż klasyczny, relaksacyjny, sportowy i drenaż limfatyczny, który stosuje się, gdy pojawiają się obrzęki piersi po mastektomii.

- Zdecydowałem też, że za swoje usługi będę pobierał niższe opłaty od tych, które żądają masażyści szpitalni. Ponadto pacjenci, gdy są w trudnej sytuacji finansowej, mogą negocjować ulgi, bo zdaję sobie sprawę, że często ludziom potrzebującym pomocy masażysty brakuje pieniędzy - uważa pan Dominik.

Zaczął też dojeżdżać do pacjentów. Razem z łóżkiem jeździ autobusem albo do klienta dowożą go rodzice.

- Dzięki temu rozszerza się krąg moich klientów. Myślę także o rozszerzeniu oferty o masaże powiązane z zabiegami borowinowymi. To jednak wymaga nakładów, więc muszę jeszcze zaczekać z takimi inwestycjami - mówi pan Dominik.

Źródło: http://www.strefabiznesu....-sam-58208.html

[massagewarsaw]

ryzykowne otwierac w kryzyzie, ale jesli robic to "malymi kroczkami", jak to powiedzial Dominik, to ma to rece i nogi.

Najwazniejsze to nie przeinwestowac i nie zapozyczac sie - czyli gabinet w malym, funkcjonalnym pomieszczeniu. Do tego atrakcyjne ceny, troche wolontariatu (wspolpraca z roznymi stowarzyszeniami chorych), otwartosc na mozliwosci (dojazd do klienta).

[Sawa]

Człowiek wziął sprawy we własne ręce i to dosłownie. Tylko chwalić i dopingować.
Poza tym najlepszymi masażystami są właśnie osoby niewidome, mają to coś w rękach i dla nich to w sumie jeden z niewielu kierunków rozwoju zawodowego.

[massagewarsaw]

jesli niewidomi sa dobrzy w masazu, to nie wynika z ich niepelnosprawnosci, ale z duzej ilosci nauki i poswiecenia. Pomimo, ze niewidomi maja wyczucie w rekach i inne zdolnosci manualne, to wszystkiego musza sie nauczyc w szkole, od dobrych nauczycieli.

robia wiecej kursow dodatkowych, niz przecietni technicy masazu. A w pracy przykladaja sie, bo to czesto jedyna szansa utrzymania sie.

takich, co otwieraja wlasny gabinet, jest stosunkowo niewiele. Tu rowniez spotykaja sie z uprzedzeniami i zawiscia (mozesz sobie to poczytac w komentarzach pod artykulem)