Masażysta w swej pracy poprzez masaż, który oddziałuje na mięśnie, układ krążenia, układ nerwowy i narządy wewnętrzne, wspomaga rehabilitację i leczenie chorych oraz relaksuje zdrowych. Głównym celem pracy masażysty jest pomoc ludziom w uzyskaniu pełnego bądź częściowego powrotu do zdrowia poprzez złagodzenie bólu, przywrócenie mięśniom prawidłowej funkcji, pobudzenie układu krążenia. Masaż działa odprężająco i relaksująco, łagodzi napięcia i wspomaga proces odpoczynku po wysiłku fizycznym.
Do podstawowych zadań masażysty należy:
· planowanie, zgodnie z zaleceniami lekarza, czynności wchodzących w skład masażu,
· stosowanie różnych technik i metod masażu w zależności od typu schorzenia, stanu pacjenta, możliwości technicznych,
· wykonywanie masaży leczniczych, rehabilitacyjnych, kosmetycznych, sportowych, zgodnie z wymogami wiedzy medycznej: ręcznie, za pomocą strumienia wody lub urządzeń mechanicznych,
· obserwowanie i ocenianie reakcji pacjenta na stosowane zabiegi oraz modyfikowanie technik masażu,
· obsługiwanie sprzętu i aparatury medycznej stosowanych podczas masażu,
· udzielanie wskazówek, informacji na temat samodzielnego wykonywania ćwiczeń w celu podtrzymania ciągłości terapii.
Praca jego polega na indywidualnym kontakcie z każdym pacjentem. Pierwszy zabieg zawsze powinien zacząć się wywiadem na temat stanu zdrowia pacjenta, stylu jego życia oraz ogólnego samopoczucia osoby pragnącej poddać się masażowi.
Podstawowym narzędziem pracy masażysty są jego ręce. Pięć najważniejszych czynności, jakie masażysta w pracy wykonuje to: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie, wibracja.
Czynności te wykonywane są z modyfikacjami w zależności od typu schorzenia, stanu pacjenta,
zalecenia lekarskiego. Oprócz masażu ręcznego masażysta może stosować: hydroterapię (leczenie wodą), elektroterapię (leczenie prądem), zabiegi ciepłownicze (okłady parafinowe), kinezyterapię (leczenie ruchem).
Podstawowym sprzętem jest stół do masażu, który powinien być przede wszystkim odpowiedniej wysokości i ustawiony tak, by był dostępny z każdej strony.
Masażystę obowiązuje sterylne ubranie ochronne; przeważnie jest to biały fartuch, mundurek lub ubranie robocze np. masażysta sportowy podczas meczów czy zawodów nosi ubranie reprezentacyjne, jest to przeważnie dres w barwach klubowych drużyny.
Masażem zajmują się specjaliści zatrudnieni zarówno w szpitalach, przychodniach rehabilitacyjnych, gabinetach fizjoterapeutycznych, gabinetach odnowy biologicznej, ośrodkach SPA, sanatoriach, hotelach, gabinetach kosmetycznych, gabinetach masażu sportowego, klubach sportowych oraz we własnym gabinecie masażu. Niektórzy terapeuci przychodzą do chorego do domu.
ŚRODOWISKO PRACY
Warunki materialne
Masażysta najczęściej pracę swoją wykonuje w specjalnym gabinecie, w którym stworzone zostały odpowiednie warunki do wykonywania różnego rodzaju zabiegów. Pomieszczenie to powinno być dobrze oświetlone, czyste, dobrze wietrzone, o temperaturze w granicach 22° C. Otoczenie powinno sprzyjać całkowitemu odprężeniu.
Oczywiście zachodzą przypadki, gdy masaż wykonywany może być w innych miejscach, jak na przykład na płycie boiska, aby zminimalizować objawy ewentualnej kontuzji. W indywidualnych przypadkach masaż może odbywać się w domu pacjenta.
W związku z obsługą urządzeń służących do elektroterapii masażysta może być narażony na działanie pola magnetycznego, promieniowania jonizującego, czy nadfioletowego.
Stosując zabiegi hydroterapeutyczne często znajduje się w pomieszczeniach o podwyższonej temperaturze i wilgotności, jak sauna czy basen.
Praca masażysty odbywa się zazwyczaj na stojąco, stąd jest narażony na choroby kręgosłupa i nóg. Ponadto w związku z bezpośrednim kontaktem dłoni ze skórą pacjentów jest narażony na schorzenia dermatologiczne.
Warunki społeczne
Masażysta pracuje samodzielnie. Sam dobiera odpowiedni sposób i techniki masażu w zależności od indywidualnego schorzenia czy przypadku. W przypadku masażu leczniczego zachowuje stały kontakt z lekarzem, uwzględniając jego wskazania i zalecenia. Poza działaniem terapeutycznym, w dużym stopniu pełni on funkcję instruktażową, tzn. udziela pacjentowi rad i wskazówek, umożliwiających mu samodzielne kontynuowanie terapii. Na tym tle może dochodzić do konfliktów z pacjentami, którzy ignorując wskazania skazują wysiłek masażysty na niepowodzenie.
Warunki organizacyjne
Praca masażysty czasem wymaga przemieszczania się na małych odległościach poza stałe miejsce pracy, np. w celu wykonania masażu w domu pacjenta. Często musi pracować w niedziele i święta, ponieważ nieodzownym warunkiem terapii jest zachowanie jej ciągłości.
Masażysta pracuje w dzień. Czas pracy zależy od miejsca zatrudnienia, przeważnie wynosi 6-9 godzin dziennie, dlatego też w niektórych przychodniach np. rehabilitacyjnych jest ona dwuzmianowa.
Masażysta odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie ludzi.
Wielu masażystów łączy np. pracę w szpitalu z prywatnym gabinetem.
WYMAGANIA PSYCHOLOGICZNE
Masażysta musi doskonale radzić sobie w kontaktach międzyludzkich, sam indywidualnie wykonuje swoje czynności bacząc oczywiście na dany przypadek. Udziela również rad jak odpowiednio wykonywać różnego rodzaju ćwiczenia, aby odnosiły one zamierzony skutek.
Praca ta wymaga zrozumienia drugiego człowieka, ale również tego, aby chory wnioskując z postępowania masażysty darzył go zaufaniem i czuł, że jego postępowanie jest prawidłowe i prowadzi do odpowiednich skutków, dlatego też masażysta powinien potrafić postępować z ludźmi.
Powinien lubić ludzi, łatwo nawiązywać z nimi kontakt, chętnie im pomagać. W zawodzie tym potrzebny jest takt i duża kultura osobista, ponieważ masażysta i pacjent są w bliskim kontakcie fizycznym, trzeba intuicji i wyczucia, by nie naruszyć intymności pacjenta.
Masażysta powinien być odpowiedzialny i postępować zgodnie z etyką zawodową. Profesjonalnie wykonany masaż może szybko przynieść ulgę pacjentowi, ale wykonany mimo przeciwwskazań może zaszkodzić.
Mając do czynienia z człowiekiem chorym, po ciężkiej chorobie lub operacji, często bardzo poszkodowanym, u którego choroba i cierpienie mogły spowodować zmiany w psychice, masażysta powinien umieć odpowiednio odbierać reakcje oraz emocje masowanego pacjenta i umiejętnie oddziaływać na jego psychikę. Ważna jest u niego zdolność empatii, czyli wczuwania się w sytuację i problemy innych ludzi.
Masażystę musi cechować duża cierpliwość, dokładność i wytrwałość, ponieważ efekty jego pracy mogą być odczuwalne dopiero po upływie dłuższego czasu. Masażysta musi posiadać rozległą wiedzę na temat budowy i funkcjonowania ludzkiego organizmu oraz wyobraźnię przestrzenną, by w trakcie masażu miał świadomość tego co masuje i tego ewentualnych skutków.
WYMAGANIA ZDROWOTNE
Praca masażysty zaliczana jest do pracy średnio lekkiej. Wymaga wysiłku fizycznego, jest wykonywana na stojąco, dlatego też masażysta powinien dbać o swoją kondycję. W zawodzie tym bardzo ważna jest duża sprawność układu kostno-stawowego, układu mięśniowego, narządów równowagi oraz zmysłu dotyku. Niezbędna jest koordynacja wzrokowo –ruchowa, szybki refleks oraz precyzja ruchów, zręczność rąk i palców.
Ponadto masażysta musi spełniać wymogi zdrowotne, które obowiązują każdego pracownika zatrudnionego w służbie zdrowia. Masażysta nie może przejawiać skłonności do alergii, chorób skóry, chorób kręgosłupa, chorób obniżających sprawność rąk (na przykład schorzenia reumatyczne), zaburzeń psychicznych, żylaków czy tendencji do nadmiernego pocenia się dłoni.
Jest to jeden z zawodów, gdzie bez przeszkód mogą pracować niektóre osoby niepełnosprawne. Chodzi tu o osoby niewidome, które dzięki większej wrażliwości dłoni często przewyższają umiejętnościami osoby zdrowe. Ponadto możliwe jest zatrudnienie masażystów z wadami słuchu.
WARUNKI PODJĘCIA PRACY W ZAWODZIE
Do zdobycia zawodu masażysty wiodą trzy drogi; można ukończyć Policealne Studium Fizjoterapii, Akademię Wychowania Fizycznego lub kurs zawodowy. Masażystą może zostać technik fizykoterapii oraz absolwent Akademii Wychowania Fizycznego na kierunku rehabilitacji ruchowej. Ponadto te same uczelnie oferują kursy masażu w ramach studiów podyplomowych.
Należy zaznaczyć, że przy podejmowaniu pracy preferowane są osoby z wykształceniem wyższym lub policealnym, mniejsze szanse mają absolwenci kilkutygodniowych kursów. W zawodzie masażysty ważna jest praktyka, przygotowanie teoretyczne, a zwłaszcza znajomość anatomii człowieka i technik masażu. Kwalifikacje masażysty decydują o efekcie i bezpieczeństwie zabiegu. Osoba wykonująca zabieg, nie posiadająca należnego przygotowania medycznego stwarza zagrożenie dla zdrowia pacjenta.
Wg opinii MZ-NS-ZM-0213-12221-5/MSO/08 Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego Ministerstwa Zdrowia, osobą posiadającą fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładach opieki zdrowotnej w zakresie masażu leczniczego, jest wyłącznie osoba posiadająca tytuł magistra lub licencjata fizjoterapii (lub inny równorzędny), technika fizjoterapii oraz technika masażysty. W zakładzie opieki zdrowotnej, świadczenia zdrowotne mogą być udzielane wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny (Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej).
Linki sponsorowane
massagewarsaw leki przeciw pasozytom grzybom sprzedam apteka
Pomógł: 15 razy Dołączył: 05 Lut 2008 Posty: 7180 Skąd: bangkok warszawa
Wysłany: 2015-04-05, 10:21
MOŻLIWOŚCI AWANSU W HIERARCHII ZAWODOWEJ
Masażysta, jako samodzielny specjalista, nie ma możliwości awansu. Podwyższając swoje kwalifikacje, wzbogacając swój warsztat pracy, zdobywając uprawnienia na wykonywanie nowych, specjalistycznych technik masażu może znaleźć zatrudnienie w coraz bardziej prestiżowych instytucjach, np. awansem dla masażysty sportowego jest możliwość zatrudnienia się w pierwszoligowych klubach sportowych czy w reprezentacji kraju.
MOŻLIWOŚCI PODJĘCIA PRACY PRZEZ DOROSŁYCH
Osoby dorosłe, które miały dłuższą przerwę w wykonywaniu zawodu masażysty lub w późniejszym wieku zdobyły kwalifikacje, mają szansę zdobycia zatrudnienia w tym zawodzie o ile pozwala na to ich stan zdrowia, wcześniej zdobyte doświadczenie oraz wiek, gdyż preferowane są osoby do 50 roku życia.
MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA ORAZ PŁACE
Z badań Rządowego Centrum Studiów Strategicznych wynika, że do zawodów przyszłości zaliczyć można wszystkie specjalności związane z ochroną zdrowia i opieką społeczną.
Społeczeństwo się starzeje, co oznacza większe zapotrzebowanie m.in. na usługi fizjoterapeutów, masażystów i opiekunów ludzi starszych. Perspektywy znalezienia pracy w zawodzie masażysta są bardzo duże.
Zawód ten daje różne możliwości; technik masażysta może pracować w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej: szpitalach, klinikach, zakładach rehabilitacyjnych, uzdrowiskach, ośrodkach pomocy społecznej, przychodniach, zakładach opiekuńczo – leczniczych.
Masażystów zatrudniają również kluby sportowe, gabinety odnowy biologicznej, gabinety kosmetyczne. Nie bez znaczenia jest możliwość otworzenia prywatnego gabinetu masażu i prowadzenia działalności na własną rękę, zważywszy, że zainteresowanie masażem i jego działaniem terapeutycznym znacznie rośnie.
Większość masażystów pracuje w instytucjach sfery budżetowej, np. w państwowych ośrodkach służby zdrowia i otrzymują wynagrodzenie charakterystyczne dla tej branży. Ich zarobki są zdecydowanie poniżej średniej krajowej i rzadko kiedy przekraczają kwotę 1000 złotych netto.
Zdecydowanie większe pensje osiągają osoby pracujące w prywatnych ośrodkach zajmujących się rehabilitacją lub prowadzące własną działalność. Wizyta u dobrego masażysty kosztuje często ponad 100 zł.
Polski Związek Niewidomych
Biuro Zarządu Głównego
Zakład Pracy Chronionej
Krajowa Sekcja Niewidomych Masażystów i Fizjoterapeutów
00–216 Warszawa
ul. Konwiktorska 9
www.pzn.org.pl
Ogólnopolski Związek Zawodowy „Fizjoterapia”
28–100 Busko–Zdrój
ul. Rzewuskiego 1
tel. 668 609 800; 604 262 087
http://fizjoterapia.busko.com.pl
Krajowy Związek Zawodowy Pracowników Ratownictwa Medycznego
97–300 Piotrków Trybunalski
ul. Rakowska 15
tel. (44) 648 03 00; 605 125 010
przewodniczący: tel. 793 120 685
POLECANA LITERATURA
· Zborowski A., Masaż klasyczny, Kraków 1994.
· Magiera L., Kasperczyk T., Segmentarny masaż leczniczy, Kraków 1995.
· Zborowski A., Masaż segmentarny, Kraków 1994.
· Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa, PZWL 1990.
· Gaynar Winyard, Przewodnik zdrowia i urody, t. I i II.
· Brinkow, Masaż sportowy, Warszawa 1994.
· Podgórski T., Masaż klasyczny,
· Zembaty A., Masaż klasyczny, Kraków 2008
· Zembaty A., Masaż segmentalny, Kraków 2007
· Dega W., Milanowska K., Rehabilitacja medyczna, Warszawa 2003
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Forum korzysta z plików cookies. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były
zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Kopiowanie materiałów bez zgody administracji zabronione. Administracja nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi użytkowników oraz materiały przez nich przesłane.
Witryna ma charakter informacyjny. Administracja nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody spowodowane wykorzystaniem przez użytkownika informacji zawartych na forum.
Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 12
