[massagewarsaw]

Studia na kierunku Fizjoterapia to niewątpliwie wspaniała przygoda i ciężka praca, umożliwiająca absolwentom ciekawą i satysfakcjonującą karierę. Jednakże każdy student w pewnym momencie musi zadać sobie pytanie: “Co chcę robić po studiach?” Część kontynuuje edukację na studiach podyplomowych, magisterskich, doktoranckich, część rozpoczyna pracę w zawodzie. Ale jest jeszcze jedna grupa tzw. „odkrywców”, pragnących zobaczyć, co ma im do zaoferowania rynek pracy poza granicami kraju. Ja również chciałam się o tym przekonać.

Studiując w Wyższej Szkole Edukacji i Terapii w latach 2010-2013, byłam jednocześnie reprezentantem Polski w Europejskiej Konfederacji Studentów Fizjoterapii (European Confederation for Physical Therapy Students), przez co miałam możliwość zapoznania się z różnicami w nauczaniu między polskim systemem edukacji, a innymi krajami Unii Europejskiej. Moja ciekawość sięgała jednak dalej. Dlatego też postanowiłam kontynuować swoją karierę w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Planując pracę fizjoterapeuty w USA należy zdać sobie sprawę, że po drugiej stronie Atlantyku system nauczania różni się od tego powszechnego w Europie. Amerykańscy studenci fizjoterapii muszą wpierw ukończyć cztery lata tak zwanych undergraduate studies (odpowiednik studiów licencjackich), na kierunkach ścisłych, aby móc później ubiegać się o przyjęcie na studia na kierunku Fizjoterapia. Po ukończeniu 3-4 lat edukacji (w zależności od programu nauczania) otrzymują tytuł kliniczny (NIE akademicki) doktora fizjoterapii (ang. DPT – Doctor of Physical Therapy), czyli taki sam, jaki uzyskują polscy lekarze po ukończeniu 6 lat medycyny (ang. MD – Doctor of Medicine).

Wciąż jednak funkcjonują w Ameryce tytuły licencjata i magistra fizjoterapii, jednak dotyczą one głównie absolwentów sprzed reformy (czyli przed rokiem 2000) oraz osób, które ukończyły studia w krajach, gdzie tytuły te wciąż obowiązują (czyli między innymi w Polsce).

Ze względu na różnicę lat przeznaczonych na wyuczenie zawodu, osoba z tytułem polskiego magistra, zostanie więc najprawdopodobniej zdegradowana do tytułu amerykańskiego licencjata, istnieje jednak możliwość podjęcia studiów podyplomowych - Transition Doctor of Physical Therapy i uzyskania w ten sposób tytułu klinicznego DPT. Większość kursów jest dostępna w formie online, co oznacza brak konieczności fizycznego uczęszczania na zajęcia i tym samym ułatwia podjęcie pracy i studia w tym samym czasie.

Przed rozpoczęciem pracy w zawodzie należy przeprowadzić ewaluację dyplomu ukończenia studiów. Organizacją za to odpowiedzialną jest Foreign Credential Commision on Physical Therapy (FCCPT). Aplikant musi uiścić opłatę, wysłać dyplomy (zarówno licencjata jak i magistra) oraz notarialnie potwierdzony formularz (dostępny na stronie internetowej) autoryzujący Komisję Akredytacyjną do przeprowadzenia ewaluacji, na adres FCCPT.

Jednocześnie konieczne jest wysłanie przez uczelnię macierzystą: angielskich suplementów do dyplomu oraz syllabusa, opisującego przedmioty wykładane w ramach programu nauczania.

Po uzyskaniu wymienionych dokumentów FCCPT rozpoczyna ewaluację, polegającą na porównaniu ukończonych studiów ze standardami obowiązującymi w USA. Jeżeli z jakichś przyczyn aplikant nie spełni wymogów Komisji, wówczas możliwe jest podjęcie dodatkowych przedmiotów na przykład w Community College i uzyskanie dodatkowych kredytów (równoważnik europejskich punktów ECTS).

Ubiegając się o ewaluację dyplomu, aplikant powinien rozważyć w jakim stanie USA planuje rozpocząć pracę, gdyż podczas wypełniania formularza będzie proszony o zaznaczenie, do komisji zawodowej którego stanu FCCPT powinna wysłać rezultaty w celu uzyskania licencji.

Licencja fizjoterapeuty umożliwia podjęcie pracy jedynie na terenie danego stanu, dlatego też tak ważne jest uprzednie zapoznanie się z wymaganiami poszczególnych Stanowych Komisji Zawodowych (ang. Physical Therapy State Boards).

Po uzyskaniu przez Stanową Komisję Zawodową dokumentacji z FCCPT, aplikant musi zgłosić się do Federacji Stanowych Zawodowych Komisji Fizjoterapii (ang. The Federation of State Boards of Physical Therapy) w celu ustalenia daty krajowego egzaminu licencyjnego (ang. NPTE – National Physical Therapy Exam). Egzamin trwa 5 godzin, składa się z 600 pytań wielokrotnego wyboru, a do jego zdania potrzebne jest uzyskanie co najmniej 400 punktów. W niektórych stanach do uzyskania licencji potrzebne jest także odbycie rocznego stażu pod nadzorem fizjoterapeuty licencjonowanego w danym dystrykcie.

Uzyskanie pozwolenia o pracę w zawodzie fizjoterapeuty w Stanach Zjednoczonych Ameryki wymaga niebywałej cierpliwości, wytrwałości i samozaparcia (w szczególności w przygotowaniu do egzaminu, który można zdawać jedynie w języku angielskim), ale osoby sceptycznie patrzące na sens przejścia przez opisany proces może przekona fakt, że amerykański fizjoterapeuta posiada większe kompetencje (m.in. możliwość samodzielnego diagnozowania pacjenta i wystawianie recept na określone grupy leków), a według Amerykańskiego Departamentu Pracy, w roku 2012 średnia roczna pensja fizjoterapeuty wynosiła 70,860 USD rocznie (~ 217.451,76 zł).

Opracowała: mgr Natalia Gawin, absolwentka Fizjoterapii w WSEiT
Źródło: www.akcjafizjoterapia.pl