[administrator]

Krioterapia jest jedną z najstarszych metod fizjoterapii. Już w średniowieczu bowiem wykorzystywano znieczulające działanie lodu i śniegu. W kolejnych stuleciach lekarze wojenni amputacji kończyn dokonywali na mrozie. Krioterapia – leczenie zimnem znajduje zastosowanie i we współczesnym świecie.

Istnieją naukowe dowody na to, że zimno zastosowane w celach leczniczych wpływa między innymi na: obniżenie temperatury tkanek organizmu, zmniejszenie bólu związane ze spadkiem szybkości przewodnictwa nerwowego, zmiany napięcia mięśni.

Niektórzy z nas nie zdają sobie sprawy, że wielokrotnie z krioterapii miejscowej korzystamy samodzielnie w domu. Co robimy, gdy stłuczemy kolano lub kostkę? Wykonujemy okład z lodu, a na tym właśnie polega krioterapia – leczenie zimnem. W przypadku urazu można zastosować również specjalny spray oziębiający przygotowany na bazie fluoro- lub chlorowodorów. Miejsce objęte urazem należy spryskać 2-3 razy w odległości kilkunastu cm.
Z krioterapii – leczenia zimnem można skorzystać również w gabinetach. Takie zabiegi trwają najczęściej od 30 sekund do kilku minut. Im dłuższy jest pojedynczy seans, tym zimno musi być łagodniejsze. Zabiegi, w których wykorzystywane są mieszaniny par ciekłego azotu i schłodzonego powietrza lub wyłącznie ciekłego azotu, mogą wykazywać działanie miejscowe lub ogólno-ustrojowe. Te drugie przeprowadzane są w specjalnych kriokomorach.

Pacjenta, na zabiegi krioterapii, może skierować lekarz ze specjalizacją ortopedii, neurologii, rehabilitacji ruchowej, bądź reumatologii. Zabiegi można wykonać w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Trzeba jednak mieć świadomość, że kolejki do specjalistów oraz czas oczekiwania na samą rehabilitację ciągną się w nieskończoność. Warto więc skorzystać z prywatnych zabiegów, których cena nie jest wysoka. Za zabieg krioterapii miejscowej z wykorzystaniem ciekłego azotu przyjdzie nam zapłacić ok. 15 złotych. Natomiast kriokomora wraz z ćwiczeniami to koszt ok. 35 złotych.

Do wskazań krioterapii miejscowej zalicza się między innymi: ostre i przewlekłe choroby stawów i chrząstek stawowych (łuszczycowe zapalenie stawów, dna moczanowa, infekcje zapalne stawów, reumatoidalne zapalenie stawów), stany zapalne tkanek miękkich, stany pourazowe (zwichnięcia, skręcenia, stłuczenia, oparzenia), zmiany przeciążeniowe narządu ruchu. W kriokomorze można leczyć zapalenia i choroby zwyrodnieniowe stawów, fibromialgię, zespołu bólowe kręgosłupa, łuszczycę, stany depresyjne, a nawet niedociśnienie.

Nie wszyscy jednak mogą skorzystać z dobroczynnych właściwości zimna. Przeciwwskazaniami do krioterapii są między innymi: niewydolność układu krążeniowo-oddechowego (kriokomora), stany gorączkowe, znaczna niedokrwistość, miejscowe zaburzenia krwawienia, ostre choroby dróg oddechowych (kriokomora), nieleczone nadciśnienie krwi, immunosupresja, choroby nerek, odmrożenia. Ponadto krioterapia jest wykluczona dla osób, które wykazują nietolerancję zimna. Leczenie w kriokomorze nie jest wskazane u osób z klaustrofobią. Względnym przeciwwskazaniem do kriokomory jest także wiek powyżej 65 lat oraz chwiejność emocjonalna. Z leczniczych właściwości zimna nie mogą korzystać również kobiety w ciąży oraz osoby z chorobą nowotworową.