Jednostki chorobowe w fizjoterapii - Choroba Bechterewa
administrator - 2013-05-12, 15:18 Temat postu: Choroba Bechterewa Przewlekła choroba zapalna obejmująca:
-stawy biodrowe
-stawy barkowe
-stawy kręgosłupa
-stawy krzyżowo- biodrowe
-tkanki przykręgosłupowe
Rozpoczyna się od zapalenia błony maziowej stawów krzyżowo- biodrowych, następnie stawów kręgosłupa, klatki piersiowej, chrząstki żeber. Nie ma podwyższonej temperatury.
Więzadła kręgosłupa wapnieją, następnie kostnieją- ograniczona ruchomość kręgosłupa- całkowite zesztywnienie.
To tylko fragmenty artykułu. Tutaj cały artykuł pt: Choroba Bechterewa
massagewarsaw - 2015-09-07, 04:56
Ma charakter przewlekły i postępujący. Atakuje głównie stawy krzyzowo- biodrowe, stawy kręgosłupa, tkanki okołokręgosłupowe oraz stawy biodrowe i barkowe.
Etiologia choroby nie jest dokładnie znana, występuje najczęściej pomiędzy 20 a 40 rokiem życia. Częściej chorują mężczyźni.
W zaawansowanej chorobie moze dojść nawet do całkowitego zesztywnienia kręgosłupa w postaci tzw. kija bambusowego. - Ból nasila się w nocy i nad ranem - w miarę postępu choroby zajmuje drobne stawy kręgosłupa, tkanki okołokręgosłupowe, stawy biodrowe i barkowe (niesymetrycznie) - postępujące zesztywnienie kręgosłupa - opasujące bóle klatki piersiowej, związane z czynnym procesem zapalnym w obrębie kręgosłupa piersiowego - bóle w okolicy karku- świadczą o stanie zapalnym w odcinku szyjnym - charakterystyczna sylwetka: zmniejszenie lordozy lędźwiowej (spłaszczenie tej krzywizny), pogłębienie kifozy piersiowej, przesunięcie barków i łopatek w przód.
Zaokrąglone plecy są wyrazem przykurczu mięśni piersiowych, a potem zmniejszenia ich masy. Pogłębiona lordoza szyjna sprzyja przykurczom mięśni karku. Głowa wysunięta jest w przód, a zmniejszenie ruchomości w wyniku postępu procesu chorobowego powoduje zmniejszenie pola widzenia (pacjent obraca się całym ciałem, żeby spojrzeć w bok).
Klatka piersiowa jest spłaszczona w wymiarze strzałkowym- dochodzi do zmniejszenia ruchomości oddechowej i przeponowego toru oddychania ( w czasie wdechu obserwuje się ruch powłok brzusznych, klatka piersiowa jest nieruchoma) - dochodzi do przykurczu w jednym lub obu stawach biodrowych - w stawach szczytowo- obrotowych może dochodzić do samoistnego podwichnięcia i ucisku rdzenia kręgowego - w trzonach kręgów dochodzi do zaników tkanki kostnej, z kolei w pierścieniu włóknistym krążka międzykręgowego tworzą się wyrośla kostne zwane syndesmofitami- charakterystyczne dla tej jednostki.
Rosną one pionowo w górę i może dochodzić do połączenia sąsiednich kręgów. Kręgosłup jest w tym momencie unieruchomiony- przyjmuje na zdjęciu rtg obraz "kija bambusowego" - może dojść do zesztywnienia stawów skroniowo-żuchwowych.
Etiologia: - idiopatyczna - predyspozycja genetyczna (antygen HLA- B27) - głownie chorują mężczyźni
Badania pomocnicze:
- badanie radiologiczne: * stawów krzyżowo- biodrowych (nierówna szerokość szpar, liczne nadżerki w późniejszym stadium) * kwadratowienie trzonów kręgów * stawy międzykręgowe mają nieostre obrysy, nadżerki * obecność syndesmofitów- które w miarę wzrostu powodują zrost kręgów- obraz kręgosłupa przypomina "kij bambusowy" - OB- wzrost w okresie zaostrzeń - czasem niewielka niedokrwistość
Cel leczenia:
- utrzymanie sprawności
- utrzymanie prawidłowej postawy ciała (okres wczesny) - zapobieganie powikłaniom ze strony układu oddechowego
- utrzymanie ruchomości kręgosłupa, zapobieganie przykurczom i zniekształceniom - utrzymanie ruchomości klatki piersiowej
- celowe ustawienie zesztywnienia kręgosłupa w pozycji umożliwiającej kompensację
Wczesne stadium choroby:
- ćwiczenia ogólnokondycyjne tułowia, kończyn
-ćwiczenia oddechowe z aktywacją toru górnożebrowego -ćwiczenia wzmacniające mięśnie posturalne
- podwieszenie całkowite - w celu zmniejszenia napięcia mięśni
- ćwiczenia izometryczne
- ćwiczenia czynne w odciążeniu
- ćwiczenia z oporem
Okres ostry:
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia izometryczne
- proste ćwiczenia czynne
Okres remisji:
- intensywność ćwiczeń dostosowana do stanu chorego
-ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia prawidłowej postawy, zwiększające ruchomość kręgosłupa (ostrożnie w przypadku dużych zmian w obrębie kręgosłupa szyjnego)
- ćwiczenia zwiększające, lub utrzymujące ruchomość stawów kończyn
- ćwiczenia samoobsługi Zasady prowadzenia ćwiczeń:
- pozycje do ćwiczeń izolowane: siady, leżenia
- intensywność dostosowana do możliwości chorego
- ćwiczenia przeplatane ćwiczeniami oddechowymi
- wskazane jest stosowanie fizykoterapii przed ćwiczeniami
- ćwiczenia w wodzie
www.zemlamed.pl
|
|
|